“Κλείδωσαν” τα προνόμια για τους εμβολιασμένους – Τι προβλέπουν, πότε ανακοινώνονται.

Αυτή την εβδομάδα, πιθανότατα στην συνεδρίαση της Παρασκευής, η Κυβέρνηση φέρνει ενώπιον της επιτροπής των «ειδικών» του Υπουργείου Υγείας το σχέδιο «Κερδίζω πίσω την Ελευθερία μου», όπως το έχουν βαφτίσει ατύπως στις μεταξύ τους κουβέντες κυβερνητικοί αξιωματούχοι. Πρόκειται για τις διευκολύνσεις που θα απολαμβάνουν στην καθημερινότητα τους όσοι έχουν εμβολιαστεί αρχής γενομένης από τον Ιούλιο.

Λίγες μέρες νωρίτερα η κυβερνητική εκπρόσωπος είχε βάλει πάγο στην διακίνηση σεναρίων για τα προνόμια των εμβολιασμένων, όμως η σπουδή να συμφωνηθούν και να ισχύσουν από τον Ιούλιο διευκολύνσεις προς τους εμβολιασμένους, επιβλήθηκε εν πολλοίς από την  άρνηση μεγάλου ποσοστού πολιτών να συμμετέχουν σε αυτό το πρωτοφανές παγκόσμιο πείραμα, ως πειραματόζωα.

Είναι χαρακτηριστικό ότι μετά την μαζική αναζήτηση ραντεβού των πρώτων ημερών, σταδιακά το ενδιαφέρον φθίνει. Η ηλικιακή ομάδα 35-39 ετών έχει εμβολιαστεί σε ποσοστό 20,5% με τουλάχιστον μία δόση. Η ηλικιακή ομάδα 30-34 ετών έχει εμβολιαστεί με μία δόση σε ποσοστό 17%.

Τα σενάρια, που θα συζητήσει η Κυβέρνηση με την επιτροπή των ειδικών, προβλέπουν το εξής γενικό περίγραμμα:

• Λειτουργία κλειστών χώρων (πχ καταστήματα εστίασης) με πληρότητα μεταξύ 80-100%, όταν φιλοξενούν μόνο εμβολιασμένους. Για παράδειγμα δεν θα υπάρχει όριο καθήμενων στο τραπέζι αν είναι όλοι εμβολιασμένοι.
• Απαλλαγή από την υποχρέωση διενέργειας ενός self test την εβδομάδα για να πάνε στην εργασία τους, στο γυμναστήριο, σε θεάματα (συναυλίες, θέατρα κλπ).
• Απρόσκοπτη μετακίνηση και ταξίδια εντός Ελλάδας χωρίς την υποχρέωση μοριακού τεστ ή self test.
• Σε δεύτερο χρόνο, δηλαδή μετά την καλοκαιρινή σεζόν, θα μπορούσε να εξεταστεί η δυνατότητα των πλήρως εμβολιασμένων να μην φορούν μάσκα.

ΤΟΜΕΑΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΕΛΑΣΥΝ

Ο Πρόεδρος του Φαρμακευτικού Συλλόγου Αχαΐας, Ανδρέας Σοφιανόπουλος

παραθέτει κάποιους αριθμούς για τα self test  που δείχνουν την…βοήθεια που προσέφεραν στην καταπολέμηση της πανδημίας.

Όπως αναφέρει:

Τελευταία πλήρης ενημέρωση: 1η Ιουνίου

• Self Test: 15.274.355
• Θετικά : 287.283
• Επιβεβαιωμένα θετικά μετά από PCR: 28.064
• 9 στα 10 δηλωμένα θετικά είναι αρνητικά!

«Ισολογισμένο κόστος 27 εκατομμύρια. Καλά πήγε και αυτό!»

ΤΟΜΕΑΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΕΛΑΣΥΝ

Η Γιάννα Αγγελοπούλου τιμά τον δυνάστη της Ηπείρου Αλή Πασά. Ο Δήμαρχος Ιωαννιτών και τα μέλη της δημοτικής του παράταξης, επέλεξαν, με πρόσχημα την συμμετοχή του Δήμου στις επετειακές γιορτές των 200 χρόνων της Παλιγγενεσίας να διοργανώσουν ένα Διεθνές Συνέδριο, που θα πραγματοποιηθεί στις 18-20/6/2021 και να το αφιερώσουν στον σφαγέα των Ηπειρωτών, Αλή Πασά. Η Γιάννα Αγγελοπούλου μάλιστα συμφώνησε, ότι «η πρόταση του Δημάρχου, συνάδει πλήρως με τις αρχές της Επιτροπής της».(!)

Οργισμένη επιστολή από τους Σουλιώτες.

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ

Αγαπητ/ές-οί απανταχού Ελληνίδες και Έλληνες,
εφέτος η Πατρίδα μας γιορτάζει την επέτειο συμπλήρωσης 200 χρόνων, από  την έναρξη της Επανάστασης του 1821, που ήταν το μεγάλο ξεκίνημα για την απελευθέρωση του Γένους μας, μετά από 400 και πλέον χρόνια, μιας βάρβαρης και τυραννικής σκλαβιάς, κατά τη διάρκεια της οποίας τα θύματα του ελληνικού πληθυσμού, ανήλθαν πλέον σε 7ψήφιο αριθμό, αφού, μόνο κατά την περίοδο 1821-1828, στις επαναστατημένες περιοχές, μηδέ εξαιρουμένης και της Ηπείρου, οι απώλειες άγγιξαν τις 500.000 θύματα, σύμφωνα με την απογραφή που πραγματοποίησε τότε η κυβέρνηση του Ι. Καποδίστρια.
Πρόκειται για έναν τεράστιο αριθμό, σε ζωές και σε ποταμούς αίματος, τόσο των πρωτοστατούντων ηρώων αγωνιστών, όσο και των απλών συμπολεμιστών τους, που θυσίασαν τις ζωές τους και τις ζωές των δικών τους οικογενειών, για να ποτιστεί και να μεγαλώσει το δένδρο της Ελευθερίας και της Ανεξαρτησίας της χώρας μας.

Όλους αυτούς τους ήρωες, γνωστούς και αγνώστους, καθώς και όσους βοήθησαν, με κάθε τρόπο, ώστε να προετοιμαστεί, να οργανωθεί και τελικά να πετύχει ο μεγάλος Αγώνας τους, καταφέρνοντας να νικήσουν μια ολόκληρη Οθωμανική αυτοκρατορία, ο ελληνικός λαός τους τιμά διαχρονικά, πόσο μάλλον εφέτος, το 2021, που εορτάζουμε τα 200 χρόνια από την έναρξη της ένδοξης και νικηφόρου αυτής Επανάστασης.

Όμως, πρόσφατα και στο μέσον, σχεδόν, αυτής της εορταστικής χρονιάς, ο Δήμαρχος Ιωαννιτών και τα μέλη της δημοτικής του παράταξης, επέλεξαν, με πρόσχημα την συμμετοχή του Δήμου στις επετειακές γιορτές των 200 χρόνων της Παλιγγενεσίας, να διοργανώσουν ένα Διεθνές Συνέδριο, που θα πραγματοποιηθεί στις 18-20/6/2021 και να μην τιμήσουν όλους εκείνους, που σύσσωμο το ελληνικό έθνος, τιμά, αλλά να το αφιερώσουν στον σφαγέα ενός μεγάλου αριθμού ηρώων αγωνιστών της Επανάστασης και λυσσαλέο εχθρό, κάθε επαναστατικής προσπάθειας, στον περιβόητο Αλή πασά, με τον τίτλο, «Ο Αλή-πασάς και η εποχή του», λες και διοργανώνουν ένα επιστημονικό σεμινάριο, σε ανύποπτο χρόνο και όχι σε μια διοργάνωση, ως τιμητική προσφορά και συμμετοχή του μεγάλου και ιστορικού Δήμου Ιωαννιτών, για την Επανάσταση του 1821.

Σύμφωνα με την επίσημη δημοτική ανακοίνωση, αυτό το πρόγραμμα παρουσιάστηκε, σε ειδική εκδήλωση, παρουσία των τοπικών Αρχών (!) και διαφόρων εκπροσώπων φορέων της περιοχής, αλλά περιέργως, ουδείς διαμαρτυρήθηκε για το περιεχόμενό του…
Μεταξύ εκείνων που παρευρέθηκαν, ήταν και η πρόεδρος της Επιτροπής «Ελλάδα 2021», κα Γιάννα Αγγελοπούλου, η οποία συμφώνησε, ότι «η πρόταση του Δημάρχου, συνάδει πλήρως με τις αρχές της Επιτροπής της».(!)

Επίσης παραβρέθηκε ο βουλευτής της ΝΔ, κος Γιώργος Αμυράς, ο οποίος εξέφρασε τη χαρά του και τη βεβαιότητα, για μεγάλη επιτυχία αυτών των εκδηλώσεων, ίσως, για τα «κατορθώματα» του Αλή πασά, o οποίος έσφαξε τους πρόκριτους στο Χόρμοβο και 600 άτομα στο Γαρδίκι το 1812, όπως έσφαξε  και τους κατοίκους της ηρωϊκής Χειμάρας το 1805 μέσα στις εκκλησίες, ανήμερα του Πάσχα, όπως έκοψε στα τέσσερα, τον αγωνιστή παπά-Θύμιο Βλαχάβα και κρέμασε τα κομμάτια του στη πόλη, όπως σκότωσε τον Κατσαντώνη, σπάζοντάς του, όλα τα κόκκαλα στο αμόνι, όπως έπνιξε τη κυρά Φροσύνη, στη λίμνη των Ιωαννίνων και σωρεία άλλων δολοφονιών και θηριωδίες κάθε είδους, καθώς και αποτρόπαιες  πράξεις βασανισμού, εξανδραποδισμού, λεηλασίες και φρικαλεότητες. Άραγε, όλα αυτά, θα αποσιωπηθούν σε αυτό Συνέδριο, ή θα εμφανιστούν ως «παράπλευρες απώλειες», από τη δράση μιας «εξαιρετικής προσωπικότητας», που πρέπει, με πόνο ψυχής, αλλά και μεγάλη αγανάκτηση, να ξαναθυμηθούν οι Ηπειρώτες;(!)

Εάν πραγματοποιηθεί η όποια αναφορά στον Αλή πασά, κατά το διεθνές Συνέδριο, θα πρόκειται για μια απαράδεκτη και ασεβή πράξη, τόσο προς τις επετειακές γιορτές των 200 χρόνων από το 21’, όσο και προς τους πεσόντες Hπειρώτες ήρωες και κατ’ εξοχήν, στα ένοπλα τμήματα του τότε Ελληνισμού, το Σούλι και τους Σουλιώτες, που ο Αλή πασάς εξόντωσε σταδιακά και μεθοδικά.
Η  επιλογή του Δημάρχου Ιωαννιτών και όσων συμφώνησαν με αυτήν, κάθε άλλο, παρά τιμά την επέτειο του ιερού Αγώνα του 21’ και ταυτόχρονα εκθέτει την Ελλάδα διεθνώς, αφού οι Έλληνες, γιορτάζοντας τα 200 χρόνια της Απελευθέρωσης τους, προβάλουν ως πρότυπο και σφραγίδα της Ηπείρου, όχι τον Λάμπρο Τζαβέλα, τον Μάρκο Μπότσαρη, ή τη Δέσπω, ή και άλλους ήρωες, αλλά έναν από τους μεγαλύτερους Οθωμανούς σφαγείς.

Ο Δήμος Ιωαννιτών –τουλάχιστον εφέτος– εάν ήθελε να οργανώσει κάποιο Συνέδριο, που να σχετίζεται με τις γιορτές των 200 χρόνων από το 1821, θα έπρεπε να το είχε αφιερώσει στον μεγάλο εχθρό του Αλή Πασά, τους ήρωες του Σουλίου, που έχυσαν το αίμα τους, μέχρι και την τελευταία μέρα της Επανάστασης, διότι με αυτό που επέλεξε, παραβιάζεται κάθε έννοια της κοινής λογικής και του κοινό αισθήματος, με την μηδενική αναφορά στους Σουλιώτες και τους αγώνες του κάθε Ηπειρώτη αγωνιστή, που είναι το σύμβολο της ελληνικής Ηπείρου και άξιοι κάθε τιμής και μνήμης και όχι ο Αλή πασάς.
Αιδώς Αργείοι…

Ο Σύλλογος των Απανταχού Σουλιωτών, του οποίου έχω την τιμή να προεδρεύω, αλλά κι εγώ ο ίδιος, ως απόγονος της ένδοξης φάρας των Μποτσαραίων, καταδικάζουμε απερίφραστα την επιλογή του Δημάρχου Ιωαννιτών και όσων συνέδραμαν σε αυτήν και καλούμε κάθε Ελληνίδα και Έλληνα πατριώτη, εφόσον συμφωνεί, με αυτό το κείμενο διαμαρτυρίας και καταγγελίας, να το προσυπογράψει ονομαστικά και με την ιδιότητά του στον ακόλουθο ηλεκτρονικό σύνδεσμο (link) https://forms.gle/4hJmaMS8JTuC8aqQA ώστε να συμβάλλει στη προσπάθεια, αλλαγής τίτλου, περιεχόμενου ή ακόμη και ματαίωσης, αυτής της απαράδεκτης εκδήλωσης, από το πρόγραμμα του Δήμου.

Ο σύνδεσμος για να υπογράψετε την επιστολή διαμαρτυρίας είναι ο ακόλουθος:

https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLSf_D70CetdSieXw8QWAhkI3d8AZYqxMOeCByjJhmOJJ-jeELA/viewform

ΣΟΥΛΙ  7-6-2021

Με τιμή,

Δημήτριος Μπότσαρης
Προεδρεύων
Συλλόγου Απανταχού Σουλιωτών

ΤΟΜΕΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΕΛΑΣΥΝ

Το ερευνητικό σκάφος Tubitak Maramara από εχτές βρίσκεται στο Ικάριο πέλαγος (φωτό στιγμιότυπο 7/6/2021 11.50.44π.μ.).

Το συγκεκριμένο πλοίο μπορεί να φέρει διάφορα όργανα πάνω και μπορεί να πραγματοποιήσει έρευνες που αφορούν τον βυθό, κάτι που σημαίνει πως έχει τη δυνατότητα να παραβιάσει την ελληνική υφαλοκρηπίδα.   

Τι έλεγαν οι Τούρκοι πριν λίγες ημέρες:

”Το 41,2 μέτρα μήκος και 9,5 μέτρα πλάτος TÜBİTAK Marmara Research Ship θα τεθεί σε λειτουργία στα τέλη Μαΐου. Προηγμένα συστήματα εξοπλισμού μέτρησης θα εγκατασταθούν στο πλοίο για χρήση σε επιστημονικές ωκεανογραφικές μελέτες μέχρι τα τέλη Μαΐου.

Το πλοίο των 500 τόνων θα εργαστεί για την παρακολούθηση της θαλάσσιας ρύπανσης, ιδίως στα στενά, την παρακολούθηση αγωγών, την παρακολούθηση της ζωής στον βυθό, την παρακολούθηση της ποικιλομορφίας των ειδών και την παροχή υποστήριξης σε ατυχήματα και καταστροφές. Κατά τη διάρκεια των ερευνών, ο TÜBİTAK Marmara, ο οποίος θα μπορεί να ερευνήσει σε βάθος 3 χιλιάδων μέτρων, θα επανδρώνεται με μια ομάδα 11 επιστημόνων και 12 μελών του πληρώματος.” σε επιστημονικές ωκεανογραφικές μελέτες μέχρι τα τέλη Μαΐου.

Το «ελληνικό» ΥπΕξ συνεχίζει την παθητική στάση του και θα κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα. Να παρακολουθεί…!!!

ΤΟΜΕΑΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΕΛΑΣΥΝ

H κ.Άννα Ζαΐρη Πρόεδρος Ελλήνων Εισαγγελέων και Αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου  μίλησε για τον υποχρεωτικό εμβολιασμό κατά covid19 στην εκπομπή «Κοινωνία Ώρα ΜEGA» : Παρακολουθώ τους Συνταγματολόγους σε αυτό το θέμα κι είναι όλοι αρνητικοί δηλ. δεν μπορείς να υποβάλεις έναν άνθρωπο να υποστεί μια σωματική επέμβαση όσο κι αν αυτό είναι μια απλή ένεση (σσ. πολύ περισσότερο όταν δεν είναι μια απλή ένεση) και μάλιστα στο βαθμό που αυτό μπορεί να έχει κι επίδραση στον οργανισμό του.Μην ξεχνάμε ότι το υποχρεωτικό είναι κάτι που πρέπει να σχετίζεται πάντα με το κατά πόσο μπορεί ο άλλος.Η Υποχρεωτικότητα σε έναν τέτοιο τομέα είναι περίπου αδύνατη γιατί κανείς οργανισμός δεν είναι ίδιος με τον άλλον, άλλον κίνδυνο διατρέχει ο α΄ κι άλλον ο β΄ κι απ΄ότι παρακολουθώ από τους Συνταγματολόγους όλοι είναι αρνητικοί.

-Σε όποια θέση κι αν υπηρετεί αυτός ο άνθρωπος;;

-Ακόμη κι αν είναι υγειονομικός;

–Δεν μπορείτε να υποχρεώσετε κανέναν να θέσει σε κίνδυνο τον εαυτό του και δεν μπορείτε να τον υποχρεώσετε είναι μια λύση αυτή λιγάκι απολυταρχική κατά έναν τρόπο ( δηλ. Μεσαίωνας τότε υπήρχαν απολυταρχικά καθεστώτα). Οπωσδήποτε η ωφέλεια του κοινωνικού συνόλου είναι πάνω από το ατομικό συμφέρον δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία αλλά κι επειδή ακριβώς υπάρχουν και κάποιες παρενέργειες που δεν μπορεί κανείς να τις αποκλείσει δεν μπορείς να πεις ότι θα υποχρεώσω τον άλλον. Μπορεί να έχει βαριές καρδιοπάθειες μπορεί να έχει πολύ σοβαρά πράγματα γιατί κάποιες ομάδες είναι πολύ εκτεθειμένες, καταλαβαίνετε;;;

-για την μετακίνηση υπαλλήλου που θ΄αρνηθεί τον υποχρεωτικό εμβολιασμό.

-Αυτό μπορεί να γίνει πάντα με τη συγκατάθεση του ενδιαφερομένου διότι και πάλι αν τον μετακινήσεις βιαίως και χωρίς τη θέλησή του και πάλι εκεί είναι μια εκβίαση ένας τρόπος εκβιασμού.

-Άρα είναι αντισυνταγματική η απόφαση για τον υποχρεωτικό εμβολιασμό των ανδρών της ΕΜΑΚ;;

–Έτσι μοιάζουν να λένε οι Συνταγματολόγοι έτσι φαίνεται, δεν μπορώ να σας το πω γιατί αυτό δεν ανήκει στην αρμοδιότητά μου. Θα το πουν οι αρμόδιοι όταν τεθεί το θέμα.Ωστόσο ας δούμε και μια άλλη παράμετρος υπάρχει και το ζήτημα της ηθικής αντιμετώπισης δηλ. όταν έχεις αυτή την άρνηση κι αυτή η άρνησή σου δεν συνάδει με το επάγγελμα που κάνεις με το λειτούργημα που κάνεις και με τη συνολική αποτελεσματικότητα της υπηρεσίας σου ενδεχομένως πρέπει να το δούμε σε μια άλλη βάση κατά πόσο είσαι κατάλληλος ν΄αντιληφθείς το πρόβλημα αλλά σίγουρα ούτε μπορείς ν΄απολύσεις τον άλλον ούτε να τον υποχρεώνεις για κάτι που δεν υποχρεωμένος ή που αδυνατεί να το κάνει. Θα πρέπει όμως να του προσφερθεί μια άλλη δυνατότητα επαγγελματική…

ΤΟΜΕΑΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΕΛΑΣΥΝ

Ορισμένα από τα θέματα που συζητούνται είναι η χαλάρωση ή και η κατάργηση του μέτρου για το ωράριο κυκλοφορίας, η αύξηση των ορίου των καλεσμένων στους γάμους και φυσικά το θέμα της μουσικής στην εστίαση.

Τι θα γίνει με το ωράριο κυκλοφορίας

Όπως είπε χθες η κυβερνητική εκπρόσωπος Αριστοτελία Πελώνη «εφόσον όλα πάνε καλά, θα μπορούσαν ίσως την άλλη εβδομάδα να γίνουν κάποιες ανακοινώσεις, όπως για το ωράριο κυκλοφορίας. Και βεβαίως -επειδή ο οδικός χάρτης που δώσαμε φτάνει μέχρι τα μέσα Ιουνίου- να περιγραφεί και η υπόλοιπη πορεία ως προς δραστηριότητες που δεν έχουν επανεκκινήσει ή έχουν επανεκκινήσει με πολλούς περιορισμούς, ώστε να υπάρχει μια ορατότητα για όλους τους πολίτες που θέλουν να προγραμματίσουν δραστηριότητες, όπως για παράδειγμα δεξιώσεις γάμων».

Αυτή τη στιγμή η απαγόρευση κυκλοφορίας ισχύει από τις 00:30 έως τις 05:00 και υπάρχει πιθανότητα, σύμφωνα με πληροφορίες, το ωράριο κατά το οποίο θα επιτρέπεται η κυκλοφορία των πολιτών να διευρυνθεί κατά μισή ή και μία ώρα, δηλαδή η απαγόρευση να ξεκινά 01:00 ή 01:30.

Δεξιώσεις γάμων, μουσική στην εστίαση

Σε ό,τι αφορά στις δεξιώσεις γάμων, σύμφωνα με πληροφορίες του την επόμενη εβδομάδα αναμένεται να ανακοινωθεί ο διπλασιασμός των καλεσμένων από τους 100 στους 200, πιθανότατα από αρχές Ιουλίου, ένα αίτημα που έχει τεθεί από το υπουργείο Ανάπτυξης.

Ανακοινώσεις, πάντως, αναμένονται και για τη μουσική στους εξωτερικούς χώρους της εστίασης και τα beach bar. Επίσης, είναι πιθανό να ληφθούν αποφάσεις για τα φροντιστήρια, που παραμένουν κλειστά. Οι αλλαγές δεν αποκλείεται να τεθούν σε ισχύ πριν από το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος (19-21/06) και συγκεκριμένα από τη Δευτέρα 14 Ιουνίου, ενώ αν διατηρηθεί αυτή η επιδημιολογική εικόνα, είναι ανοιχτό το ενδεχόμενο να ανοίξουν τα μπαρ πριν από τις 30 του μηνός.

ΤΟΜΕΑΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΕΛΑΣΥΝ

Οι Έλληνες αεροπόροι που έκαναν τον πρώτο γύρο της Μεσογείου

8 Ιουνίου 1928, δύο Έλληνες αεροπόροι, ο συνταγματάρχης Αδαμίδης (διοικητής της ελληνικής πολεμικής αεροπορίας) και ο Λάκωνας υπολοχαγός αεροπόρος Παπαδάκος ξεκίνησαν ένα πρωτοποριακό και αρκετά τολμηρό για την εποχή του εγχείρημα, την πραγματοποίηση του πρώτου εναέριου γύρου της Μεσογείου.

Η πραγματοποίηση αυτού του ταξιδιού εκείνη την εποχή ήταν ένα πολύ σημαντικό κατόρθωμα το οποίο μάλιστα χρειάστηκε πολλές μέρες για να ολοκληρωθεί, καθώς οι τεχνικές δυνατότητες των αεροπορικών πτήσεων δεν ήταν ιδιαίτερα εξελιγμένες.

Στις 5 τα ξημερώματα της ημέρας εκείνης, οι δυο αεροπόροι ξεκίνησαν το ταξίδι τους από το αεροδρόμιο του Τατοΐου επιβιβαζόμενοι σ’ ένα Μπρεγκέ 19 με την ονομασία «Ελλάς» (φωτό)

Τρία ακόμη Μπρεγκέ τους συνόδεψαν ενώ πλήθος κόσμου, είχε συγκεντρωθεί στο αεροδρόμιο. Μπροστά, στη θέση του πιλότου, κάθισε ο Παπαδάκος και πίσω του ο Αδαμίδης. (φωτό)

 «Ο συνταγματάρχης είναι ξερακιανός και η όψις του προδίδει την σύνεσιν και την προσοχήν, ενώ ο υπολοχαγός έχει την γελαστήν διάθεσιν θηρίου εις τα αδρά του χαρακτηριστικά», γράφει το «Έθνος».

Όπως σχολίαζε η εφημερίδα το ίδιο βράδυ, «Είναι μια ημερομηνία που αξίζει να μείνει για πάντα στην ανάμνησή μας με όλη τη συγκινητική δόνηση των παλμών που ενοιώσαμε εκείνη τη στιγμή. Μας επλημμύρισε αυθόρμητα από τα πιο αγνά συναισθήματα της δυνατής χαράς. Κάτι σαν νίκη μέσα εις το ειρηνικό πλαίσιο των έργων του πολιτισμού. Γιατί το αεροπλάνο δεν είναι μόνον μέσον πολεμικόν. είνε αυτό καθ’ εαυτό η πρόοδος, μια πρόοδος μάλιστα γεμάτη από τον ευγενέστερο κίνδυνο για τον άνθρωπο. Έχει όλο το γόητρο της κατακτήσεως από μέρους των όντων μπροστά εις την υποτασσομένην μεγαλειότητα της Φύσεως. Περικλείει την τόλμην και συμβολίζει την θέλησιν [..]».

Η ομιλία του Αδαμίδη προς τους συναδέλφους αξιωματικούς πριν την αναχώρηση:

«Αξιωματικοί, υπαξιωματικοί και στρατιώται.

Ευχαριστώ θερμώς πάντας υμάς διά το ενδιαφέρον και τας προσπαθείας τας οποίας κατεβάλατε, σωματικάς τε και πνευματικάς, διά την επιτυχίαν της πρώτης μεγάλης εναερίου διαδρομής.

Είμαι εξαιρετικά ενθουσιασμένος διότι έλαχεν ο κλήρος εις εμέ και τον κ. Παπαδάκον να διανοίξωμεν πρώτοι τας οδούς του αιθέρος εις τους Έλληνας αεροπόρους. Ας ελπίσωμεν και ας ευχηθώμεν εις τον Θεόν όπως στεφθή υπό επιτυχίας το ταξείδιον τούτο, το οποίον θα αποτελεί νίκην όχι βέβαια εμού και του Παπαδάκου, αλλά της ελληνικής αεροπορίας.

Η διαδρομή αύτη δεν θα είνε μοναδική. Θα επακολουθήσουν και άλλαι, εις τας οποίας θα δυνηθούν να λάβουν μέρος και πλείστοι εξ υμών.

Σας αποχαιρετώ και σας εύχομαι όπως σας επανίδω πάντας υγιείς. Και πριν αποχωρισθώμεν, ας αναφωνήσωμεν όλοι μαζί:

Ζήτω το ελληνικόν Έθνος! Ζήτω η ελληνική αεροπορία!»

Να σημειώσουμε ότι ο Χρήστος Αδαμίδης (1885-1949) υπήρξε πρωτοπόρος της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας και μετέπειτα Στρατηγός Αεροπορίας. Υπήρξε ένας από τους τρεις πρώτους Έλληνες αξιωματικούς που εστάλησαν για αεροπορική εκπαίδευση στην Γαλλία, ενώ επίσης συμμετείχε σε επιχειρήσεις στους Βαλκανικούς Πολέμους (1912-1913).

Το 1927 ο Αδαμίδης, φέροντας τον βαθμό του Συνταγματάρχη, ορίστηκε διοικητής της Αεροπορικής Υπηρεσίας Στρατού. Λίγο αργότερα μαζί με τον Ανθυπολοχαγό Ευάγγελο Παπαδάκη τον γύρο της Μεσογείου με αεροσκάφος Breguet 19.

Η διαδρομή

Το κατάλληλα διασκευασμένο Breguet Bre 19 “ΕΛΛΑΣ”, απογειώθηκε απά το Τατόι και πραγματοποίησε σε 20 περίπου μέρες το γύρο της Μεσογείου, διανύοντας απόσταση 12.000 χλμ. Αφού το αεροπλάνο έκανε μια βόλτα πάνω από την Αθήνα χάθηκε στον ορίζοντα με κατεύθυνση το Σούνιο κι από κει προς Χίο-Ρόδο-Κύπρο-Αλεξανδρέττα, ενώ το απόγευμα προσγειώθηκαν στο Χαλέπι. Από το Χαλέπι ειδοποίησαν το υπουργείο Στρατιωτικών και την αεροπορική άμυνα για την άφιξή τους. Ο εναέριος γύρος της Μεσογείου συνεχίστηκε. Παλαιστίνη, Αλεξάνδρεια, Τρίπολη (της Λιβύης), Τύνιδα, Αλγέρι, Μαρόκο και από εκεί Ισπανία και Γαλλία μέχρι το Παρίσι, ώστε την 1η Ιουλίου, τρεις εβδομάδες από την αναχώρησή τους, επέστρεψαν στην Ελλάδα. Το ταξίδι περιείχε αρκετές στάσεις, ενώ σε πολλά μέρη οι δυο αεροπόροι παγιδεύτηκαν αρκετές μέρες λόγω των καιρικών συνθηκών και των ατελειών της αεροπορίας, που βρισκόταν ακόμη σε νηπιακή ηλικία.

Την Κυριακή 2 Ιουλίου 1928 γράφει στο ημερολόγιο του ο Παπαδάκος:

Απογείωσις. Ένα παιχνιδάκι το δρασκέλισμα της Βαλκανικής. Το μεσημέρι στη Θεσσαλονίκη, μικρός σταθμός για να συμπέσουμε στην ώρα που μας είπαν και να μην ταλαιπωρήσουμε τους Αθηναίου σε πολύωρη αναμονή. Έχουμε κάμη 12.800 χιλιόμετρα εντός 75 ωρών και 35 λεπτών. Καθώς αντικρύζουμε την Πάρνηθα, η καρδιά μας χτυπάει πολύ δυνατά. Το θέαμα του τόσου κόσμου μας ζαλίζει και προσγειούμενοι πέφτουμε στην αγκάλη του πλήθους, χωρίς να ακούμε και να βλέπουμε καθαρά το χαλασμό του λαϊκού συναγερμού. Τίποτα από την υπεροψία του θριάμβου. Πιο γλυκειά είνε η απλή συναίσθησις ενός ωραίου καθήκοντος…

ΤΟΜΕΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

Θυμάστε όλοι τις αρχές της πανδημίας του κορωνοϊού;

Όταν ακόμη το Α και το Ω στον αγώνα κατά του «αόρατου εχθρού» ήταν η τήρηση των αποστάσεων και το καλό πλύσιμο των χεριών;

Μάσκες δεν χρειάζονται όλοι, δήλωνε ο γερμανός υπουργός Υγείας Γενς Σπαν. Συγκεκριμένα μέχρι τις αρχές του περσινού Απρίλη οι Γερμανοί πολιτικοί δεν ήθελαν ούτε να φανταστούν την υποχρεωτική χρήση μάσκας. Και σε αυτό συμφωνούσαν σε επίπεδο τοπικής, αλλά και ομοσπονδιακής πολιτικής, δήλωνε τότε ο πρωθυπουργός της Βαυαρίας Μάρκους Ζέντερ.

Ένα χρόνο αργότερα και μετά από μερικές έρευνες παραπάνω η κατάσταση είναι πια αρκετά διαφορετική. Οι πρώτες χειροποίητες μάσκες ήταν το πρώτο βήμα, ελλείψει των ειδικών στην αγορά. Μετά την καθιέρωση των χειρουργικών και των διπλών ή FFP2 όμως πριν από μερικούς μήνες, οι πολύχρωμες, υφασμάτινες μάσκες είναι σχεδόν… πασέ στη χώρα. Και μάλλον κανείς δεν μπορεί πλέον να διανοηθεί πως θα επιστρέψουν.

Και τώρα, με τον δείκτη θετικότητας στην Γερμανία να μειώνεται διαρκώς, πέφτοντας μάλιστα σε ορισμένα κρατίδια υπό το 35, επανέρχεται το ερώτημα: Πότε θα σταματήσουμε επιτέλους να φοράμε μάσκες; «Το ζήτημα θα τεθεί το νωρίτερο, όταν οι εμβολιασμοί αγγίξουν το 70-80%», υπογραμμίζει ο λοιμωξιολόγος Φρίντεμαν Βέμπερ από το Πανεπιστήμιο του Γκίσεν. Και με αυτό εννοεί τους πλήρως εμβολιασμένους. «Βρισκόμαστε ακόμη εν μέσω μίας πανδημίας και δεν γνωρίζουμε πως θα εξελιχθεί η κατάσταση με τις μεταλλάξεις του ιού».

Όπως επισημαίνει η μέχρι τώρα τακτική θα πρέπει να συνεχιστεί, καθώς «θα ήταν εξαιρετικά λανθασμένο και κοντόφθαλμο ένα μήνυμα προς τους πολίτες ότι θα σταματήσει η χρήση της μάσκας σε εμπορικά καταστήματα». Άλλωστε, εξηγεί, πως η χρήση της είναι ένα μέτρο εύκολα υλοποιήσιμο, με μεγάλη όμως σημασία αναφορικά με την εξάπλωση του ιού.

Ένα “εύκολο” μέτρο προστασίας από τον ιό

Σύμφωνα με δημοσίευση του Γερμανού λοιμωξιολόγου Κρίστιαν Ντόρστεν στο επιστημονικό περιοδικό Science η υψηλότερη μεταδοτικότητα του κορωνοϊού εντοπίζεται περίπου μία με τρεις ημέρες πριν από την εμφάνιση συμπτωμάτων. Αυτό σημαίνει πως ο φορέας δεν έχει καταλάβει ακόμη ότι έχει μολυνθεί και ότι μπορεί να μεταδώσει τον ιό και σε άλλους. Και εκεί είναι που έρχεται η μάσκα για να σώσει την κατάσταση.

Επιπλέον ο κίνδυνος μόλυνσης σε κλειστούς χώρους που δεν αερίζονται καλά αυξάνεται. Έτσι, σύμφωνα με τον Γκέρχαρντ Σόιχ, πρώην πρόεδρο της Διεθνούς Εταιρείας Μολύνσεων από σωματίδια του αέρα, το πρώτο στάδιο απόσυρσης της μάσκας θα είναι σε κάθε περίπτωση εξωτερικοί χώροι. Από την άλλη, σε μεγάλα θέατρα, μουσεία, πισίνες και γήπεδα ο κίνδυνος εξάπλωσης του κορωνοϊού είναι σαφώς μικρότερος σε σχέση με τα μικρά καταστήματα. Βέβαια και εκεί υπάρχουν εξαιρέσεις, όπως ασανσέρ, αποδυτήρια και οι τουαλέτες: «Εκεί θα πρέπει να είμαστε σίγουροι ότι ο εξαερισμός επαρκεί», σύμφωνα με τον Σόιχ.

Μάλιστα τα ασανσέρ είναι ένα από τα χαρακτηριστικά παραδείγματα στα οποία αναφέρεται: «Εδώ υπάρχουν περίπου δύο κυβικά μέτρα αέρα. Αν είναι και δυο άνθρωποι μέσα αυτός μειώνεται ακόμη περισσότερο». Και όπως αναφέρει, ακόμη και κατά τη διάρκεια μιας σύντομης χρήσης, ο ιός θα μπορούσε εύκολα να μεταδοθεί, ακόμη κι αν ο φορέας δεν είναι μέσα, καθώς, εφόσον ο χώρος δεν έχει εξαερισμό «το μολυσμένο σύννεφο παραμένει μέσα».

Τσεκ: Πορτοφόλι, κλειδιά και… μάσκα

Συνεπώς θα πρέπει μάλλον να συμφιλιωθούμε με την ιδέα ότι οι μάσκες θα παραμείνουν προς το παρόν αναπόσπαστο κομμάτι στην καθημερινότητά μας. Ο διευθυντής στο τμήμα πνευμονολογίας του νοσοκομείου Charité στο Βερολίνο Κρίστιαν Βιτ μάλιστα κάνει την εξής πρόβλεψη: «Οι μάσκες είναι ένα βασικό μέτρο προστασίας από την εξάπλωση του κορωνοϊού και αυτό θα παραμείνει. Ακόμη και για τους εμβολιασμένους, ιδίως όταν αρχίσει να μειώνεται η δράση του εμβολίου με την πάροδο του χρόνου».

Πηγή: Deutsche Welle

ΤΟΜΕΑΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΕΛΑΣΥΝ

Με αμείωτο ρυθμό συνεχίζονται οι προκλήσεις των Τούρκων με την Άγκυρα να θέτει και πάλι θέμα αποστρατιωτικοποίησης των ελληνικών νησιών.

Σε αυτό το πλαίσιο η Άγκυρα εξέδωσε Navtex,(φωτό) όπου με αφορμή ελληνική άσκηση, ζητά αποστρατιωτικοποίηση της Χίου.

Ακάρ: «Τα νησιά πρέπει να είναι αποστρατιωτικοποιημένα»

Νωρίτερα, στις διεκδικήσεις της Αγκυρας σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο αναφέρθηκε ο τούρκος υπουργός Άμυνας, Χουλουσί Ακάρ.

«Βλέπουμε το διεθνές δίκαιο. Τι λέει η Λωζάνη; Τα νησιά δεν μπορούν να τα στρατιωτικοποιήσουν. Όμως, βλέπετε ότι τα έχουν στρατιωτικοποιήσει» ανέφερε σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Ηurriyet.

«Σε ποιο μέρος του κόσμου υπάρχουν στο ίδιο σημείο χωρικά ύδατα 6 μίλια και εναέριο χώρο 10 μίλια. Σκεφτείτε ένα νησί. Λένε ότι έχουν 6 μίλια χωρικά ύδατα σε αυτό το νησί. Αλλά προσπαθούν να δηλώσουν εναέριο χώρο 10 μίλια, στο ίδιο νησί. Πού υπάρχει δίκαιο και δικαιοσύνη σε αυτό; Δεν επιτρέπουμε αυτό το τετελεσμένο, Δεν υπερασπιζόμαστε τίποτα άλλο από τα δικαιώματά μας» πρόσθεσε.

Παράλληλα, τονίζοντας ότι η Τουρκία τάσσεται υπέρ της επίλυσης όλων των προβλημάτων στην περιοχή, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, ο Ακάρ ισχυρίζεται ότι «πιστεύουμε ειλικρινά πως τα προβλήματα στο Αιγαίο, την Ανατολική Μεσόγειο και την Κύπρο μπορούν να επιλυθούν μέσω διαλόγου και προσπαθούμε για αυτό».

«Θέλουμε να επικεντρωθούμε στη θετική ατζέντα. Πρέπει τώρα να γίνει κατανοητό ότι η πιο σωστή και ευκολότερη λύση για την ειρήνη και τη σταθερότητα θα είναι δυνατή με σεβασμό των δικαιωμάτων και των νόμων του άλλου» είπε και συνέχισε:

«Δεν έχουμε βλέψεις στα εδάφη, τα δικαιώματα και τα συμφέροντα κανενός. Όμως, είμαστε αποφασισμένοι και ικανοί να προστατέψουμε τα δικαιώματα και τα συμφέροντα στις θάλασσες μας και στη Γαλάζια Πατρίδας μας όπως και στην Κύπρο».

ΤΟΜΕΑΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΕΛΑΣΥΝ

Το self test διενεργείται υποχρεωτικά μία φορά την εβδομάδα, πριν από την προσέλευση του/ης εργαζομένου/ης στον τόπο παροχής εργασίας και έχει ισχύ για μία εβδομάδα από την ημέρα διενέργειάς του.

Τρία δωρεάν self test για τον κορονοϊό μπορούν να προμηθευτούν από τα φαρμακεία από σήμερα, Δευτέρα 7 Ιουνίου, οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό και τον δημόσιο τομέα.

Self test για εργαζομένους στον ιδιωτικό τομέα

Όπως ανακοίνωσε την Παρασκευή το υπουργείο Εργασίας, από σήμερα Δευτέρα 7/6/2021 και καθόλη τη διάρκεια της εβδομάδας από 7/6/2021 έως 13/6/2021, οι εργαζόμενοι/ες του ιδιωτικού τομέα θα μπορούν να προμηθεύονται από τα φαρμακεία τρία δωρεάν self test, ένα για την εβδομάδα 7-14 Ιουνίου, ένα για την εβδομάδα 15-22 Ιουνίου και ένα για την εβδομάδα 23-30 Ιουνίου.

Υπενθυμίζεται ότι το self test διενεργείται υποχρεωτικά μία φορά την εβδομάδα, πριν από την προσέλευση του/ης εργαζόμενου/ης στον τόπο παροχής εργασίας και έχει ισχύ για μία εβδομάδα από την ημέρα διενέργειάς του. Σε κάθε περίπτωση, όταν μεσολαβούν διαστήματα όπου ο/η εργαζόμενος/η απασχολείται με το σύστημα της εξ αποστάσεως εργασίας ή τελεί σε νόμιμη άδεια κα, ο επόμενος υποχρεωτικός διαγνωστικός έλεγχος τοποθετείται χρονικά έως και 24 ώρες πριν την ανάληψη της επόμενης υπηρεσίας του/ης με φυσική παρουσία στον συμφωνημένο στην ατομική του/ης σύμβαση τόπο εργασίας.

Κατ’ εξαίρεση για την εβδομάδα από 7/6/2021 έως 13/6/2021 δεν ισχύει η υποχρέωση διενέργειας του self test έως και 24 ώρες προ της πρώτης ημέρας της εβδομάδας που ο/η εργαζόμενος/η παρέχει την εργασία του/ης με φυσική παρουσία. Οι εργαζόμενοι/ες μπορούν να υποβάλλονται και να δηλώνουν το αποτέλεσμα του self test οποιαδήποτε ημέρα έως και 13/6/2021.

Από 14/6/2021 έως 30/6/2021 ισχύει η υποχρέωση διενέργειας αυτοδιαγνωστικής δοκιμασίας ελέγχου έως και 24 ώρες προ της πρώτης ημέρας της εβδομάδας που ο/η εργαζόμενος/η παρέχει την εργασία του/ης με φυσική παρουσία.

Self test για εργαζομένους στο Δημόσιο

Σε συνέχεια της εφαρμογής του υποχρεωτικού μέτρου του διαγνωστικού ελέγχου νόσησης από τον κορονοϊό στο σύνολο των υπαλλήλων του Δημοσίου, επισημαίνεται από το υπουργείο Εσωτερικών ότι από σήμερα Δευτέρα 7 Ιουνίου έως την Παρασκευή 12 Ιουνίου θα είναι σε θέση να προμηθευτούν τρία νέα self test.

Οι συγκεκριμένοι αυτοδιαγνωστικοί έλεγχοι αφορούν στις εβδομάδες 7-12 Ιουνίου, 14-21 Ιουνίου και 21-27 Ιουνίου.

Επισημαίνεται ότι βρίσκεται σε ισχύ, για τους υπαλλήλους εκείνους που παρέχουν τις υπηρεσίες τους με φυσική παρουσία στον τόπο εργασίας τους και δεν τηλεργάζονται, η υποχρέωση διενέργειας αυτοδιαγνωστικής δοκιμασίας ελέγχου έως και 24 ώρες προ της πρώτης ημέρας της εβδομάδας που ο εργαζόμενος παρέχει την εργασία του με φυσική παρουσία και οι εργαζόμενοι στον Δημόσιο Τομέα μπορούν να υποβάλλονται και να δηλώνουν στην ηλεκτρονική πλατφόρμα self-testing.gov.gr το αποτέλεσμα του διαγνωστικού ελέγχου νόσησης μέχρι το τέλος της κάθε εβδομάδας.

Δωρεάν προμήθεια από φαρμακεία

Το υπουργείο Εσωτερικών υπενθυμίζει ότι η προμήθεια των αυτοδιαγνωστικών ελέγχων (self test) πραγματοποιείται δωρεάν από τα φαρμακεία με την επίδειξη του Αριθμού Μητρώου Κοινωνικής Ασφάλισης (ΑΜΚΑ) και της αστυνομικής ταυτότητας ή οποιουδήποτε άλλου εγγράφου ταυτοποίησης.

Εναλλακτικά του δωρεάν αυτοδιαγνωστικού ελέγχου (self test) οι εργαζόμενοι δύνανται να επιλέξουν τη διεξαγωγή διαγνωστικού ελέγχου (rapid test ή PCR test) από επαγγελματία υγείας, είτε δωρεάν σε δημόσια δομή στην οποία παρέχεται η σχετική δυνατότητα, είτε με δική τους επιβάρυνσή σε ιδιωτική δομή.

Πού δηλώνεται το αποτέλεσμα

Εφόσον κάποιος υποβληθεί σε self test, δηλώνει το αποτέλεσμα του στο self-testing.gov.gr. Στην ίδια πλατφόρμα, μπορεί να δει τις δημόσιες δομές τις οποίες μπορεί να επισκεφθεί, προκειμένου να υποβληθεί σε νέο τεστ. Αυτό μπορεί να γίνει οπουδήποτε το επιθυμεί, ιδιωτικά ή δημόσια, εντός των επόμενων 24 ωρών.

Δήλωση αποτελέσματος self test για δημόσιους υπαλλήλους

Οι εργαζόμενοι στον δημόσιο τομέα δηλώνουν το αποτέλεσμα του τεστ στον ιστότοπο self-testing.gov.gr: Δήλωση αποτελέσματος self-test για εργαζομένους δημοσίου τομέα, από όπου και μπορούν να εκτυπώσουν το αποτέλεσμα.

Δήλωση αποτελέσματος self test για εργαζομένους στον ιδιωτικό τομέα

Οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα δηλώνουν το αποτέλεσμα στον ίδιο ιστότοπο (self-testing.gov.gr): Δήλωση αποτελέσματος self-test για εργαζομένους, από όπου και μπορούν να εκδώσουν το αποτέλεσμα.

ΤΟΜΕΑΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΕΛΑΣΥΝ

Βέλγοι Γιατροί (μελέτη) : ”Αυτό το εμβόλιο είναι απαραίτητο , ασφαλές και αποτελεσματικό;»

Πως η Pfizer ”μαγείρεψε” τα νούμερα.

Τουλάχιστον 55.000 αναμενόμενες σοβαρές παρενέργειες στην Ελλάδα.

Γιατί δεν πρέπει να εμβολιαστούν τα παιδιά. Ο ιός που μας φυλάκισε έχει ποσοστό επιβίωσης 99,95 % στους κάτω των 70. Συνολικό ποσοστό θνησιμότητας 0,23% και 0,05% σε κάτω των 70!

Γιατί τα mRNA είναι επικίνδυνα. Ποιές ομάδες του πληθυσμού αντενδείκνυνται για εμβολιασμό!!

”Αυτό το εμβόλιο είναι απαραίτητο , ασφαλές και αποτελεσματικό;»

Mε την υποστήριξη των Φλαμανδών γιατρών του Βελγίου:Dr. Anne De Clerck, Dr. Bart Lambert, Dr. Dirk Bultinck, Dr. Eric Beeth, Dr.Gaëtane Beeckaert, Dr. Geert Verhelst, Dr. Hilde De Smet,Dr. Jean-Luc Vanderlinden, Dr. Johan Denis, Dr. Leo Van den Bossche, Dr. Pieter Lanoye, Dr. Steven Devos.
Remarquable : Πολυάριθμοι Φλαμανδοί γιατροί (généralistes) δεν θέλουν να εμβολιαστούν για Covid-19. Διάφορες έρευνες μιλούν για 9- 30 %. Ποιές θα μπορούσαν να είναι οι αιτίες;

Ο Covid-19 δεν είναι κατά μέσο όρο πολύ θανάσιμος.
Η πλειοψηφία των μολυσμένων ατόμων δεν παρουσιάζουν κανένα σύμπτωμα.(4) Ακόμη κι τα άτομα άνω των 85 ετών επιβιώνουν της μόλυνσης σε ποσοστό 90 % των περιπτώσεων.(5) Τ΄άτομα που είναι κάτω των 70 ετών επιβιώνουν σε ποσοστό 99,95 %. Στην πραγματικότητα το ποσοστό θνησιμότητας είναι 0,23% επί συνόλου και 0,05% για άτομα κάτω των 70 ετών.

1. Για τη μείωση του κινδύνου από corona (σοβαρού), ένα γερό ανοσοποιητικό σύστημα είναι το πιο σημαντικό όλος ο κόσμος και ειδικότερα οι ευπαθείς ασθενείς (οι ηλικιωμένοι και τ΄άτομα που υποφέρουν από αυτοάνοσα), μπορεί να υποστηρίξει το ανοσοποιητικό του σύστημα υιοθετώντας έναν υγιή τρόπο ζωής: ανάπαυση, άσκηση, κοινωνικές επαφές,υγιεινή διατροφή, λίγο stress ή άγχος
   …
   Πρόσφατες μελέτες πιστοποιούν ότι το συμπλήρωμα σε βιταμίνη D μπορεί να κάνει μια τεράστια διαφορά μέσα στο κίνδυνο επίδρασης από το covid19 και τις επιπλοκές της κορώνας και της θνησιμότητας:«Παρατηρούμε μια πολύ σημαντική συσχέτιση μεταξύ του επιπολασμού της ανεπάρκειας βιταμίνης D και της επίπτωσης του Covid-19 “. Οι βιταμίνες A και C, η zinc(14 15 16) και το sélénium είναι ομοίως ουσιαστικά για μια καλή ανοσία.
2. Στην περίπτωση της διάγνωσης Covid-19, ένας γιατρός généraliste μπορεί – αντίθετα στη λαική δοξασία – να κάνει πολλά για την αποφυγή μιας νοσηλείας. Η ομάδα των Docs4OpenDebate,υποστηριζόμενη περίπου από 700 γιατρούς δίνουν ένα τέτοιο. Η υδροξυχλωροκίνη (HCQ) είναι απλά διαθέσιμη στο φαρμακείο και μπορεί να χρησιμοποιηθεί (παρά την αρνητική κάλυψη των μέσων) με μεγάλη επιτυχία στα αρχικά στάδια της νόσου, όπως αποδεικνύεται και εξηγείται λεπτομερώς από πολυάριθμες μελέτες (δοσολογία και συνδυασμός με ψευδάργυρο και αζιθρομυκίνη). Το ίδιο για την Ivermectin. Τον Μάρτιο, η ιολόγος Anne-Mieke Vandamme (KU Leuven) συνέστησε ακόμη και υψηλές δόσεις βιταμίνης C για να ξεπεραστεί η ασθένεια(26). Στο νοσοκομείο η χορήγηση πολύ υψηλής δόσης βιταμίνης D μειώνει τον κίνδυνο εισαγωγής σε εντατική θεραπεία κατά 96% .
3. Λίγο γνωστό αλλά πολύ σημαντικό : ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού διαθέτει ήδη μια φυσική ανοσία κατά του Covid-19.
   Αυτή οφείλεται στην επαφή με τον Sars-CoV-2 (τον ιό που έδωσε τον Covid-19), ή με έναν άλλο τύπο coronavirus των τελευταίων χρόνων (πολλά κρυολογήματα προκαλούνται από coronavirus), καθώς και από τη νόσο του SARS του 2003): αυτό ονομάζεται «διασταυρούμενη ανοσία». Αυτή η προστασία δεν βασίζεται σε αντισώματα αλλά στην κυτταρική ανοσία (μέσω των Τ κυττάρων μνήμης), που αναγνωρίζουν τους παλιούς μολυσματικούς παράγοντες, ακόμη και μετά από πολλά χρόνια, σε αντίθεση με τα αντισώματα που διαρκούν μόνο λίγα χρόνια το πολύ (ή μερικές φορές μήνες) Εκτιμάται ότι το 70 έως 85% του πληθυσμού προστατεύεται ήδη από SARS-CoV-2 με αυτόν τον τρόπο, που είναι πολύ περισσότερο από το 14% που θα είχε αντισώματα. Αυτό κάνει της ασυλία της αγέλης ένα γεγονός. Για αυτήν την ομάδα, ο εμβολιασμός επομένως δεν είναι πλέον απαραίτητος.
   .
4. Αυτοί που εμβολιάζονται μπορούν ακόμη να μεταδώσουν τον ιό.
   Αυτό λένε οι παρασκευαστές οι ερευνητές, οι κυβερνητικοί ειδήμονες. Αυτό συμβαίνει επειδή το εμβόλιο δεν προστατεύει τους βλεννογόνους του αναπνευστικού, έτσι ώστε το εμβολιασμένο άτομο να μπορεί να συνεχίσει να διαδίδει τον ιό . Επομένως, ο εμβολιασμός από «αλληλεγγύη» (για την προστασία άλλων) δεν έχει νόημα.
5. Αποτελεσματικότητα εμβολίου. Το μάρκετινγκ της Pfizer αποκαλεί το εμβόλιο «95% αποτελεσματικό», αλλά αυτό το ποσοστό είναι πολύ παραπλανητικό:αναφέρεται μόνο στον συνολικό αριθμό επιβεβαιωμένων κρουσμάτων του Covid-19 και υπολογίζει τη μείωση του σχετικού ρίσκου.Βοηθά πραγματικά το εμβόλιο στην πρόληψη σοβαρής νόσου Covid-19; Κάντε τα μαθηματικά με μας:
   Σύμφωνα με αυτά τα δεδομένα από τη μελέτη της ίδιας της παρασκευάστριας της Pfizer, το εμβόλιο μειώνει σε 0,01% τον κίνδυνο σοβαρού Covid-19. Θα ήταν τότε απαραίτητο να εμβολιαστούν περίπου 10.000 άτομα για να προληφθεί μια μόνο περίπτωση. Στην πραγματικότητα, όμως, αυτά τα στοιχεία είναι πολύ χαμηλά για να καταλήξουν σε ασφαλή συμπεράσματα (1 έναντι 3 περιπτώσεων). Αυτό που είναι σημαντικό είναι ότι, βάσει των ίδιων των αριθμών της Pfizer, μπορούμε ν΄αναμένουμε περίπου 50 δευτερογενείς παρενέργειες σοβαρές του εμβολίου ανά 10 000 εμβολιασμένους, ήτοι 55 000 επί του συνόλου του βέλγικου πληθυσμού. (σσ. αν υπολογίσει κανείς ότι το Βέλγιο έχει τον ίδιο σχεδόν πληθυσμό με Ελλάδα τότε στην Ελλάδα αντίστοιχα αναμένονται σύμφωνα με τα στοιχεία της ίδιας της Pfizer που σίγουρα είναι και υπεραισιόδοξα επίσης 55.000 σοβαρά κρούσματα με παρενέργειες) .Η πραγματικότητα είναι πιθανότατα ακόμη λιγότερο ρόδινη γιατί η μελέτη είναι υπό τα πυρά των κριτικών για πολυάριθμα σημεία:• Τα άτομα δεν ήταν αντιπροσωπευτικά για τον πληθυσμό: άτομα με κακή υγεία( σσ. τότε γιατί υπέβαλαν σε εμβολιασμό κατά προτεραιότητα με συννοσηρότητα και πολλά έφυγαν με συνοπτικές διαδικασίες) (χρόνια ασταθής ασθένεια, ανοσολογική ανεπάρκεια) αποκλείστηκαν, καθώς και άτομα που είχαν ήδη αντισώματα η ομάδα μελέτης περιλάμβανε επίσης λίγα άτομα άνω των 75 ετών (σσ. κι όμως το διοχέτευσαν κατά προτεραιότητα στους άνω των 75 και έφυγαν ολόκληρα γηροκομεία)• Ο αριθμός των αναγνωρισμένων κρουσμάτων Covid-19 δεν έλαβε υπόψη τα 3.410 κρούσματα Covid-19 “Ύποπτα αλλά μη επιβεβαιωμένα”: 1.594 στην ομάδα εμβολιασμού, 1.816 στην ομάδα placébo-εικονικό φάρμακο. Εάν τα συμπεριλάβετε, η απόδοση αποδεικνύεται πολύ χαμηλότερη: μείωση του σχετικού κινδύνου μόλις στο 29%, κατ ‘αρχήν πολύ χαμηλή για έγκριση • Ενώ στη Μοderna, η επιτροπή για να αποδείξει τα κρούσματα του Covid-19 συγκροτήθηκε από ανεξάρτητους εμπειρογνώμονες, στην περίπτωση αυτή ήταν υπάλληλοι της ίδιας της Pfizer . Και λοιπόν.
6. Αυτό μας οδηγεί στις βλάβες-απώλειες που προκλήθηκαν από τον εμβολιασμό Covid-19.• «Ειδοποίηση στη Νορβηγία: 23 άτομα πεθαίνουν μετά από εμβολιασμό με Pfizer». Οι νορβηγικές υγειονομικές Αρχές ανέφεραν στις 15-1-2021. Προειδοποίησαν ότι σε ανθρώπους ηλικιωμένους και ευάλωτους, ακόμη και σχετικά ήπιες παρενέργειες μπορεί ν΄αποδειχθούν θανάσιμες.

• Ένα έγγραφο CDC με ημερομηνία 19-12-202051 ανέφερε ήδη 3.150 ανεπιθύμητες ενέργειες σε πέντε ημέρες που καθιστούν τα άτομα “ανίκανα για εργασία ή να έχουν κανονική λειτουργικότητα και απαιτείται φροντίδα ιατρική »:στα 112.807 άτομα, αυτό αντιπροσωπεύει 2,79%.Το σύστημα ειδοποιήσεων το VAERS στις Ηνωμένες Πολιτείες κατέγραψε40.433 «ανεπιθύμητες ενέργειες» ως αποτέλεσμα του Εμβολιασμού Covid-1952 μεταξύ 28 Δεκεμβρίου και 1 Ιανουαρίου, συμπεριλαμβανομένων σοβαρών περιπτώσεων(53) Έχουν ήδη αναφερθεί αρκετοί θάνατοι παγκοσμίως. • Οι αλλεργικές αντιδράσεις, συμπεριλαμβανομένης της αναφυλαξίας (απειλητικό για τη ζωή σοκ), είναι σημαντικές: δείτε το έγγραφο CDC που αναφέρεται παραπάνω (έξι περιπτώσεις σε πέντε ημέρες, δηλ. πολύ περισσότερο από ό, τι με τα συμβατικά εμβόλια) και το φυλλάδιο EMA60. Ύποπτο μεταξύ άλλων είναι το συστατικό PEG (πολυαιθυλενογλυκόλη), που χρησιμοποιείται εδώ για πρώτη φορά στα εμβόλια αλλά ήδη υπάρχει σε πολλά φάρμακα και οικιακά προϊόντα, που έκανε ορισμένους ανθρώπους υπερευαίσθητους. Οι CDC και EMA θεωρούν υπερευαισθησία PEG ή άλλα συστατικά ως αντένδειξη για τον εμβολιασμό κατά Covid19.• Οι μακροπρόθεσμες ανεπιθύμητες ενέργειες είναι ακόμα άγνωστες. Συγκεκριμένα, πολλά από τα αυτοάνοσα και νευρολογικά προβλήματα εμφανίζονται συχνά αργότερα γι αυτό η ευρωπαϊκή έγκριση της Pfizer και της Moderna είναι προσωρινή και οι κατασκευαστές έχουν δύο χρόνια για ν΄απαριθμήσουν λεπτομερέστερα την ασφάλεια (η φάση 3 των κλινικών τους δοκιμών είναι πάντα σ΄εξέλιξη) (65). Εν τω μεταξύ, αυτοί οι κατασκευαστές έχουν ήδη αποκτήσει νομική απαλλαγή από την ευθύνη για «απροσδόκητες παρενέργειες» . • Τι γίνεται με την ασφάλεια κατά την εγκυμοσύνη και το θηλασμό;

Σε μια αναφορά που απευθύνεται στη διεύθυνση του EMA, ο Δρ Wodarg, υποστηριζόμενος από τον πρώην Αντιπρόεδρο της Pfizer, Δρ Yeadon, εξέφρασε την ανησυχία του ότι τα αντισώματα έναντι των πρωτεϊνών ακίδων Sars-CoV-2 μπορεί επίσης να προσβάλλουν τη συνκιτίνη-1, απαραίτητη για την εγκυμοσύνη και έτσι να κάνουν τις γυναίκες που εμβολιάζονται

Το βρετανικό προσωρινό φυλλάδιο (με ημερομηνία 10-12-2020) προειδοποίησε: «Μην εμβολιάζεστε εάν είστε έγκυος ή θηλάζετε. Αποφύγετε τουλάχιστον την εγκυμοσύνηδύο μήνες μετά τον εμβολιασμό ».
• Ένας μακροχρόνιος κίνδυνος με εμβόλια κορωνοϊού  είναι η «διευκόλυνση λοίμωξης από αντισώματα »(ADE): ένα εμβολιασμένο άτομο θα νοσήσει πιο σοβαρά σ΄ μεταγενέστερη μόλυνση με τον ιό παρά χωρίς εμβολιασμό. Εμβόλια όπως αυτό κατά του SARS (SARS-CoV-1) δεν έχουν εγκριθεί ποτέ ξανά για αυτόν τον λόγο:
σε εμβολιασμένα ποντίκια,η επακόλουθη επαφή με τον φυσικά εμφανιζόμενο κορωνοϊό προκάλεσε μια καταιγίδα από κυτοκίνες και ως εκ τούτου μια «ανοσο-παθολογική πνευμονοπάθεια».
Πρόσφατες μελέτες επιβεβαιώνουν ρητά: «Ο κίνδυνος ADE στα εμβόλια Covid-19 είναιόχι θεωρητικός είναι πιστοποιημένος. (…) Η λήψη του εμβολίου Covid-19 θα μπορούσε να μετατρέψει ένα άτομο που πάσχει από ήπια ασθένεια, σε σοβαρά άρρωστο άτομο ».

8.Ποιες θα μπορούσε να είναι οι συνέπειες σε περίπτωση μαζικού εμβολιασμού;
Τα εμβόλια Pfizer και Moderna’s Covid-19 χρησιμοποιούν τεχνολογία mRNA..
Αυτή περιλαμβάνει την εισαγωγή του γενετικού κώδικα ενός τμήματος του ιού. Τι σημαίνει αυτόγια το ανθρώπινο γονιδίωμα (DNA); Πρόσφατη έρευνα (Δεκέμβριος 2020) δείχνει ότι αυτό το Mrna μπορεί να ενσωματωθεί στο δικό μας DNA μέσω αντίστροφης μεταγραφάσης και ιντεγκράσης.
Οι φορείς HIV, ειδικότερα, θα είναι ευάλωτοι σε αυτόν. Πρόκειται για μια προ-δημοσίευση (χωρίς κριτικήαπό τους συναδέλφους) αλλά αυτή η μελέτη δίνει όλους τους λόγους για την εφαρμογή της αρχής της προφύλαξης.
Ο μοριακός γενετιστής Christian Vélot (Πανεπιστήμιο του Παρισιού) συμφωνεί:
«Γιατί να επιλέξετε μια άγνωστη και απρόβλεπτη τεχνολογία;  “ Αυτός αναπτύσσει τους κινδύνους αυτής τηςτεχνικής mRNA, καθώς και εκείνους της παραλλαγής ανασυνδυασμένου DNA, χρησιμοποιώντας αδενοϊό ως ιικό φορέα, που χρησιμοποιείται από την Oxford / AstraZeneca. Όταν χρησιμοποιείται για οποιονδήποτε σκοπό θεραπευτικό, αυτή η γονιδιακή θεραπεία έχει ήδη προκαλέσει λευχαιμία σε παιδιά που υποβάλλονται σε θεραπεία (όπως και στα πειραματόζωα). Ένα άλλο ερώτημα που προκύπτει είναι, εάν αυτές οι τεχνικέςγενετικής δεν αποτελούν την τέλεια συνταγή για αυτοάνοσες ασθένειες: μία απάντηση ανοσοποιητική εναντίον πρωτεϊνών που παράγονται από το ίδιο το κύτταρο, έτσι το ανοσοποιητικό σύστημα θα μπορούσε στη συνέχεια να επιτεθεί σε υγιή κύτταρα. Άλλοι κατασκευαστές χρησιμοποιούν πιο συμβατικές τεχνικές, όπως το GSK, του οποίου το εμβόλιο αναμένεται αργότερα μέσα στη χρονιά.

9.Όλο και περισσότεροι ανεξάρτητοι εμπειρογνώμονες εκφράζουν τη μεγάλη τους ανησυχία.
Μια ενδεικτική επιλογή:
• Καθηγητής Sucharit Bhakdi, Γερμανός μικροβιολόγος: «[Αυτά τα εμβόλια] είναι πειράματα σε ανθρώπους.
• Καθηγητής Dr. Luc Montagnier, Βραβείο Νόμπελ στην ιατρική: «Γνωρίζουμε πολύ λίγα γι ‘αυτά
εμβόλια, είμαστε ινδικά χοιρίδια”.
• Γάλλος ειδικός για τις μολυσματικές ασθένειες Eric Caumes: “Δεν έχω ξαναδεί τόσες πολλές παρενέργειες”

• Καθηγητής Dr. Theo Schetters, ανοσολόγος και προγραμματιστής εμβολίων: «O εμβολιασμός για covid19 δεν είναι απαραίτητος και ο μαζικός εμβολιασμός είναι άκρως ανεύθυνος λαμβάνοντας υπόψη δευτερογενείς παρενέργειες και άγνωστες συνέπειες. ”
10.Ορισμένες ομάδες ασθενών απαιτούν ιδιαίτερη προσοχή:
(1) Εκείνοι που έχουν βιώσει το Covid-19 έχουν ήδη αναπτύξει μακροχρόνια ανοσία τόσο μέσω αντισωμάτων όσο και μέσω κυττάρων μνήμης Τ και Β. Αυτά προστατεύουν για πολλά χρόνια), ακόμη και μετά την εξαφάνιση των αντισωμάτωνγια μεγάλο χρονικό διάστημα: αυτό επιβεβαιώνεται από μια πρόσφατη μελέτη (Science, 6-1-202183).

Αυτό δεν βοηθά, δεν κάνει κακό; Αυτό συμβαίνει επειδή, εκτός από τις πιθανές παρενέργειες του εμβολίου, τα άτομα που είχαν ήδη τα αντισώματα διατρέχουν έναν επιπλέον κίνδυνο όταν εμβολιάζονται
«Υπερανοσία», η οποία οδηγεί σε επιπλέον επιπλοκές. Ο προκαταρκτικός έλεγχος τωναντισωμάτων (και ακόμη και για τα Τ κύτταρα, τα οποία είναι λιγότερο κοινά) μπορούν να αποτρέψουν περιττούς εμβολιασμούς.( σσ. ο εμβολιασμός προφανώς και γίνεται απρουπόθετα υπό τον όρο αυτόν)

(2) Εάν ένα άτομο έχει ήδη μολυνθεί, αλλά δεν εμφανίζει συμπτώματα (ακόμη) – δηλαδή, βρίσκεται στη «φάση επώασης» – ο εμβολιασμός αποτελεί επιπλέον κίνδυνο (σσ. είναι προαπαιτούμενο το αρνητικό τεστ ή εμβολιάζονται και οι ασυμπτωματικοί με αποτέλεσμα να διακυβεύεται περαιτέρω η υγεία τους;) . Σε περίπτωση υποψίας λοίμωξης, είναι καλύτερο να αποφύγετε τον εμβολιασμό.

(3) Παιδιά, για τρεις λόγους:
1 – Τα παιδιά σχεδόν ποτέ δεν υποφέρουν σοβαρά από το Covid-19 και δεν είναι οι μεγάλοιδιακινητές.

2 – Το εμβόλιο, όπως αναφέρθηκε παραπάνω, δεν αποτρέπει την εξάπλωση του ιού.
3 – Οι ανεπιθύμητες ενέργειες μπορεί να προσβάλλουν τα παιδιά πολύ έντονα (ίδιες δόσεις για
χαμηλότερο σωματικό βάρος).

ΤΟΜΕΑΣ ΥΓΕΙΑΣ/ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΕΛΑΣΥΝ

Σύμφωνα με εκτιμήσεις, ενδέχεται τα έσοδα να μην πάνε πολύ πιο πάνω από τα περσινά επίπεδα του 20% των εσόδων του 2019

Σκοτεινιάζουν οι διαθέσεις των παραγόντων του τουρισμού και το κλίμα στα ελληνικά νησιά, μετά τις μαζικές ακυρώσεις τουριστικών πακέτων ως συνέπεια των διαδοχικών αποφάσεων των ολλανδικών αρχών να βάλουν τις Κυκλάδες και τα Δωδεκάνησα στην πορτοκαλί τους λίστα και των βρετανικών αρχών να διατηρήσουν τα ελληνικά νησιά και ολόκληρη τη χώρα μας στη δική τους πορτοκαλί λίστα.

Ρόδος: κλείνουν ξενοδοχεία που μόλις είχαν ανοίξει

Ιδιαίτερα έντονη είναι η γκρίνια στο νησί της Ρόδου, που σύμφωνα με δηλώσεις του αντιδημάρχου Τουρισμού της Ρόδου Κωνσταντίνου Ταρασλιά, στην τοπική εφημερίδα «Ροδιακή», «ευελπιστούσε να πιάσει το 50% των αφίξεων του 2019 και διπλάσιο αριθμό από πέρσι, φτάνοντας το 1,1 εκατ. με 1,2 εκατ. τουρίστες, αλλά χωρίς τους Βρετανούς βγαίνει εκτός στόχων από την αρχή της τουριστικής περιόδου».

Σύμφωνα με το χτεσινό ρεπορτάζ της «Ροδιακής», και με δεδομένο ότι στη Ρόδο υπήρξαν μαζικές ακυρώσεις λόγω της παράτασης του βρετανικού απαγορευτικού, «η ανησυχία είναι διάχυτη στις τάξεις των τουριστικών παραγόντων, έντονο κλίμα γκρίνιας επικρατεί στην αγορά όπου σχεδόν τίποτα δεν κινείται, ανάλογα αρνητικό είναι το κλίμα στις τάξεις των χιλιάδων ξενοδοχοϋπαλλήλων του νησιού εκ των οποίων οι περισσότεροι παραμένουν άνεργοι, ενώ ενδεικτικό του κακού κλίματος ότι ξενοδόχοι που είχαν ανοίξει τις προηγούμενες ημέρες ετοιμάζονται να κλείσουν!».

Κέρκυρα: Πρώτο θέμα οι ακυρώσεις τουριστικών πακέτων της TUI στα τοπικά μέσα

Μια από τα ίδια και στην Κέρκυρα, όπου το βασικό θέμα στο ενημερωτικό portal Corfupress.gr των Επτανήσων ήταν επί δυο μέρες η ακύρωση των τουριστικών πακέτων της TUI στην Κέρκυρα.

Για το λόγο αυτό, το Σαββατοκύριακο οι κυβερνητικοί εκπρόσωποι Ά. Σκέρτσος και Αρ. Πελώνη προσπάθησαν με ενέσεις επικοινωνιακής αισιοδοξίας να διασκεδάσουν τις αρνητικές εντυπώσεις των παραγόντων του τουρισμού, υποστηρίζοντας ότι η ελληνική επιδημιολογική εικόνα βελτιώνεται με ταχείς ρυθμούς, άρα έχουμε κάθε λόγο να πιστεύουμε ότι στην επόμενη αναθεώρηση της λίστας των βρετανικών αρχών που θα γίνει στις 28 Ιουνίου, η Ελλάδα ή τουλάχιστον κάποιοι νησιωτικοί προορισμοί θα περάσουν στην πράσινη λίστα, ενώ συν τοις άλλοις υπάρχουν ενισχυμένες προοπτικές για αύξηση των φετινών αφίξεων από την Γαλλία και τις ΗΠΑ.

Ακόμη και το φερέφωνο της κυβέρνησης, ο Σκάι βλέπει πρόσθετες αβεβαιότητες

Όπως όμως ο ίδιος ο φιλοκυβερνητικός Σκάι ανέφερε σε ρεπορτάζ του Σ/Κ, ακόμη κι αν έρθει η πολυπόθητη βελτίωση των επιδημιολογικών δεδομένων μέχρι τα τέλη Ιουνίου και αρθεί το «απαγορευτικό» των ξένων αρχών προς την Ελλάδα, άρα αρχίσουν οι μαζικές αφίξεις τουριστών από τις κύριες ευρωπαϊκές αγορές του ελληνικού τουρισμού, που είναι η Αγγλία και η Γερμανία, το πρόβλημα δεν θα έχει λυθεί καθώς υπάρχουν πρόσθετες αβεβαιότητες για το πώς θα πάει η τουριστική κίνηση από τον Ιούλιο και μετά, καθώς φέτος ισχύουν άλλοι κανόνες σε σχέση με πέρσι.

ΤΟΜΕΑΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΕΛΑΣΥΝ

Δεν τους βγαίνουν οι εμβολιασμοί και καταφεύγουν σε έμμεσο εκβιασμό. «Δεν θα έχουμε 100% ξέγνοιαστο καλοκαίρι», είπε το μέλος της επιτροπής των εμπειρογνωμόνων Γκίκας Μαγιορκίνης στον ΣΚΑΪ.  Ο επίκουρος καθηγητής του ΕΚΠΑ έκανε έκκληση για τον εμβολιασμό του πληθυσμού προκειμένου να επιτευχθεί το επιθυμητό τείχος ανοσίας και προειδοποίησε μάλιστα και για ένα πιθανό τέταρτο κύμα της πανδημίας από το φθινόπωρο εάν μειωθεί η ανταπόκριση του κόσμου.

Οι δηλώσεις Μαγιορκίνη

«Το φετινό καλοκαίρι θα πρέπει να ολοκληρώσουμε τον εμβολιασμό και να ετοιμαστούμε για έναν πιθανώς καλύτερο χειμώνα», είπε ο καθηγητής τονίζοντας πως για να μην περάσουμε τα ίδια με πέρσι τον χειμώνα πρέπει να σπεύσουμε να εμβολιαστούμε.

«Δεν θα έχουμε πλήρη κανονικότητα, θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί», επεσήμανε ο επίκουρος καθηγητής του ΕΚΠΑ και μέλος της επιτροπής εμπειρογνωμόνων Γκίκας Μαγιορκίνης.

Σχετικά με το πολυπόθητο τείχος ανοσίας, ο κ. Μαγιορκίνης εξήγησε ότι εάν καταφέρουμε και φτάσουμε ένα 60-70% στους εμβολιασμούς των ηλικιών 20 με 39, θα έχουμε πετύχει ένα πολύ μεγάλο ποσοστό του τείχους ανοσίας.

Έχουμε αυτή τη στιγμή καλύψει σε ένα αρκετά καλό ποσοστό τις μεγάλες ηλικίες, ωστόσο θα πρέπει να επιτύχουμε και εκεί την αύξηση, γιατί έχουν τις μεγαλύτερες επιπτώσεις.

Το «ροκάνισμα», όπως είπε, στη μεταδοτικότητα θα το πετύχουμε με τους εμβολιασμούς που γίνονται τώρα, μέσα στο καλοκαίρι, στις νεαρές ομάδες, καθώς είναι οι άνθρωποι με τις περισσότερες επαφές και δραστηριότητες.

Αν στις ηλικίες 20-39 φτάσουμε ένα 60-70% εμβολιασμένων, «θα έχουμε κερδίσει ένα 80% του τείχους ανοσίας», τόνισε ο καθηγητής.

Στο σύνολο του πληθυσμού αν φτάσουμε ένα 60-70% εμβολιασμένων, θα πάμε πολύ καλά, συμπλήρωσε.

Επίσης, εκτίμησε ότι τέλος Ιουλίου θα έχουν αδειάσει τα νοσοκομεία από διασωληνωμένους και τα κρούσματα θα έχουν πέσει, επομένως, μαζί με την αύξηση των εμβολιασμών, θα είναι μια καλή στιγμή για να βγάλουμε τις μάσκες.

Στη συνέχεια, ο κ. Μαγιορκίνης τόνισε ότι δεν πρέπει να υπάρξει πτώση στους εμβολιασμούς και πρέπει να φτάσουμε αυτό το ποσοστό πάση θυσία, γιατί το χειμώνα δεν θα μπορούμε να λειτουργήσουμε με κλειστούς χώρους.

«Δε μπορούμε να προχωρήσουμε με συνθήκες μεταδοτικότητας το χειμώνα, με ποσοστό εμβολιασμού χαμηλότερο από το 60-70%.»

Αν δεν πιάσουμε ένα ισχυρό ποσοστό ανοσίας, είναι, πιθανό στους κλειστούς χώρους να επιτρέπονται μόνο οι εμβολιασμένοι.

«Το χειμώνα δεν θα προλάβουμε, αν δεν φτάσουμε αυτό το ποσοστό. Είναι σχεδόν βέβαιο το 4ο κύμα αν δεν επιτύχουμε ένα καλό τείχος ανοσίας μέσα στο καλοκαίρι», είπε χαρακτηριστικά.

Τέλος, ανέφερε ότι οι κίνδυνοι από τον εμβολιασμό είναι λιγότεροι για τους άνω των 60 ετών, οι οποίοι έχουν και το χαμηλότερο ποσοστό στους εμβολιασμούς.

*Εν τω μεταξύ κανείς δεν μπορεί επιστημονικά να αποδείξει γιατί πρέπει να εμβολιαστούν ηλικίες από 12 έως 40 ετών. Το ότι νοσούν και μεταδίδουν είναι βέβαιο, το ίδιο βέβαιο είναι ότι νοσούν και μεταδίδουν οι εμβολιασμένοι. Οι απώλειες στις ηλικίες 12 έως 40 ετών είναι απειροελάχιστες και οι ελάχιστες εντοπίζονται στην 30-40 και κατά κανόνα υπήρχαν υποκείμενα νοσήματα. 

ΤΟΜΕΑΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΕΛΑΣΥΝ

Οι λαθρομετανάστες εγκληματούν και η ΠτΔ τους καλεί…να μας αντικαταστήσουν

 Λίγες μέρες μετά την εξωφρενική δήλωση-σοκ από την Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου, η οποία μιλώντας για το δημογραφικό πρότεινε ως λύση την… αντικατάσταση των Ελλήνων από τους «μετανάστες»*, έρχεται στην επικαιρότητα ακόμα ένα ειδεχθές έγκλημα από έναν εξ αυτών.

Δολοφονία στη Μεσσηνία: Πακιστανός την κατέσφαξε με 10 μαχαιριές

Ο 34χρονος φερόμενος ως δράστης ήθελε να εκδικηθεί την 57χρονη για την απόλυσή του τις προηγούμενες μέρες (βίντεο).

Παρά το γεγονός ότι ο 34χρονος από το Πακιστάν “συνελήφθη” από τις κάμερες, αρνείται τις κατηγορίες.

Σοκαρισμένη παραμένει η τοπική κοινωνία στα Φιλιατρά Μεσσηνίας από την άγρια δολοφονία της 57χρονης αγρότισσας πριν από περίπου έναν χρόνο.

Για το ειδεχθές έγκλημα που συνέβη τον περασμένο Ιούλιο, συνελήφθη ένας 34χρονος Πακιστανός, ο οποίος εργαζόταν στα χωράφια της άτυχης γυναίκας στην περιοχή Γιόλακα Φιλιατρών, καθώς «προδόθηκε» από τις κάμερες ασφαλείας.

Ο φερόμενος ως δράστης, ο οποίος οδηγήθηκε ενώπιον του Μεικτού Ορκωτού Δικαστηρίου Καλαμάτας, εξακολουθεί πάντως να αρνείται κάθε ανάμειξη στη στυγερή δολοφονία.

Σύμφωνα με το tharrosnews.gr, η δίκη ήταν να αρχίσει χθες (04/05) ωστόσο ο κατηγορούμενος δεν είχε δικηγόρο και έτσι ορίστηκε από το δικαστήριο.

Τη δολοφόνησε με 10 μαχαιριές

Υπενθυμίζεται πως η 57χρονη γυναίκα είχε εντοπιστεί νεκρή σε μια λίμνη αίματος μέσα στο σπίτι της τον περασμένο Ιούλιο, από την αδερφή της με την οποία ζούσαν μαζί.

Οι αξιωματικοί της Υποδιεύθυνσης Ασφαλείας Καλαμάτας προχώρησαν αμέσως σε πολλές προσαγωγές, εξιχνιάζοντας τελικά το άγριο έγκλημα σε λιγότερο από 24 ώρες.

Ο 34χρονος από το Πακιστάν ήταν από τους πρώτους που προσήχθησαν, καθώς είχε «συλληφθεί» από το κλειστό σύστημα παρακολούθησης που υπήρχε στο σπίτι και αναγνωρίστηκε, παρά το γεγονός ότι είχε καλύψει το πρόσωπό του με μάσκα.

Φέρεται να σκότωσε την άτυχη γυναίκα με πάνω από 10 μαχαιριές, δείχνοντας μένος, την ίδια ώρα που η 57χρονη πάλεψε για τη ζωή της, όπως μαρτύρησαν τα τραύματα στα χέρια της.

Ο 34χρονος φερόμενος ως δράστης ήθελε να εκδικηθεί την 57χρονη για την απόλυσή του τις προηγούμενες μέρες.

*ΠτΔ Κ. Σακελλαροπούλου: “Η ομαλή ένταξη τους δεν συμβάλλει μόνο στην οικονομική ανάπτυξη, αλλά βοηθά και στην τόσο αναγκαία ανανέωση του πληθυσμιακού δυναμικού της χώρας μας”.

ΤΟΜΕΑΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΕΛΑΣΥΝ

201 χρόνια πέρασαν από τη νύχτα της 6ης προς 7η Ιουνίου 1822, όταν ο δαυλός του πυρπολητή Κωνσταντίνου Κανάρη ανατίναζε στον αέρα την τουρκική ναυαρχίδα έξω από το λιμάνι της Χίου και φώτιζε «τ’ αστροπελέκι σου Ανατολή και Δύση» κατά τον ποιητή Αριστοτέλη Βαλαωρίτη.

Ποιος δεν έχει ακούσει το όνομα του Κανάρη, και ποιος δεν τον έχει στη μνήμη του ως τον θρυλικό μπουρλοτιέρη της Εθνικής παλιγγενεσίας! Παράλληλα όμως πόσοι έχουν αναρωτηθεί τι ήταν αυτό που μετέτρεψε έναν απλό ναυτικό σε ήρωα; Ο ίδιος είχε απαντήσει σε σχετικό ερώτημα: «Όλα, παιδί μου, όλα τα κατορθώνει η προς την Πατρίδα αγάπη». Όμως και αυτή την αγάπη προς την Πατρίδα ποια ήταν η πηγή η διαθέτουσα «ύδωρ ζων» (Ιω. 4, 10), που την πότισε και την έκανε να θεριέψει και να δώσει καρπούς; Ποια πνευματική «μήτρα» γέννησε αυτή τη μορφή με τις τόσες αρετές; Γιατί σ’ αυτόν δεν υπήρχε μόνο η φιλοπατρία, αλλά στο χαρακτήρα του συναντούσες πλήθος χριστιανικών αρετών, όπως: την ταπείνωση, την ανεξικακία, την ανιδιοτέλεια, την αγάπη προς την οικογένεια, την τιμιότητα, τη φιλανθρωπία και πλήθος άλλων αρετών. Όλα αυτά οφείλονταν στη φλογερή κι ακράδαντη πίστη και αγάπη του Κανάρη προς τον Χριστό. Για τον θρυλικό Ψαριανό μπουρλοτιέρη, αλλά και για όλους τους αγωνιστές του ’21 η ευλάβεια και η προσήλωση στην Ορθοδοξία δεν ήταν κάτι το επίπλαστο και το εθιμικό. Ήταν κύμα που πλημμύριζε την ύπαρξή τους και δροσερός άνεμος, που αφύπνιζε την ψυχή τους. Το πνευματικό «γάλα» της Εκκλησίας τους μεγάλωσε και τους έδωσε δυνάμεις να πετύχουν σαν άλλος Δαβίδ να κατανικήσουν τον πάνοπλο Γολιάθ.

Αλλά ας αναφερθούμε στην πιο γνωστή από τις αρετές του Κανάρη, αυτή της φιλοπατρίας. Ίσως κάποιος θα αντέτεινε: ”είναι η αγάπη για την Πατρίδα χριστιανική αρετή; Η Εκκλησία συμπαραστέκεται, αγκαλιάζει και εύχεται υπέρ των εθνικών αγώνων, που γίνονται για την υπεράσπιση των «ιερών και των οσίων», όπως αυτός της Ελληνικής Επαναστάσεως. Πολλά αποσπάσματα από τη διδασκαλία των Αγίων Πατέρων της Εκκλησίας θα μπορούσαμε να αναφέρουμε γι’ αυτό το θέμα, αλλά θα αρκεστούμε σε τέσσερα εξ αυτών. Ο Μέγας Αθανάσιος διευκρινίζει ότι: «Φονεύειν ουκ έξεστιν, αλλ’ εν πολέμοις αναιρείν τους αντιπάλους και έννομον και επαίνου άξιον…» Ο Μέγας Βασίλειος μας συμβουλεύει μέσα από τις επιστολές του ν’ αγαπάμε την πατρίδα μας όσο και τους γονείς μας : «ος την ενεγκούσαν καὶ θρεψαμένην πατρίδα ίσα γονεύσι τιμών».³Ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος επισημαίνει ότι είναι γνώρισμα των ανθρώπων, που είναι ευσεβείς, να τιμούν τη μητέρα τους. Αλλά κάθε άνθρωπος έχει διαφορετική μητέρα. Όμως κοινή μητέρα όλων είναι η Πατρίδα. «Μήτηρ δὲ ἄλλη μὲν ἄλλου· κοινὴ δὲ πάντων, πατρίς». Και ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος τονίζει ότι: «Ουδέν πατρίδος γλυκύτερον».

Ο Κωνσταντίνος Κανάρης  ως ιδιαίτερη πατρίδα του είχε τα Ψαρά, όπου και γεννήθηκε το 1793 το ίδιο έτος που ανεγειρόταν από τους ευσεβείς Ψαριανούς ο μεγαλόπρεπος και ευρύχωρος ναός του Αγίου Νικολάου. Το πατρικό σπίτι του βρισκόταν σε μικρή απόσταση από το ναό αυτό. Ο ίδιος έλεγε συχνά: «Από μικρός ήμουνα θεοφοβούμενος και στο όνομα του Θεού ακουμπούσα πάντα την απόφασή μου». Τηρούσε ευλαβικά τις νηστείες, σεβόταν τις γιορτές και εκκλησιαζόταν τακτικά. Έτρεφε ιδιαίτερη αγάπη προς τον Άγιο Νικόλαο, τον οποίο θεωρούσε προστάτη Άγιό του και το όνομα του Αγίου αυτού έδωσε στον πρωτότοκο γιο του. Έτσι σιωπηλά και αθόρυβα προετοιμαζόταν και ενισχυόταν πνευματικά ώστε, όταν έφθασε «το πλήρωμα του χρόνου», με τη βοήθεια του Θεού να εργασθεί με όλες του τις δυνάμεις για την απελευθέρωση της Ελλάδος.

Το χαρμόσυνο νέο της Επαναστάσεως τον βρήκε καπετάνιο σ’ ένα εμπορικό πλοίο αγκυροβολημένο στην Οδησσό της Ρωσίας. Ήταν τόσος ο ενθουσιασμός του που αναχωρεί αμέσως χωρίς να παραλάβει το εμπόρευμα για το οποίο ταξίδεψε εκεί, έτσι ώστε να μην καθυστερήσει ούτε ώρα την προσφορά των υπηρεσιών του προς το Έθνος.

Ο ακαταπόνητος ερευνητής της ιστορίας και της λαογραφίας των Ψαρών, Δημήτριος Γ. Ανδριάνας, αναφέρει δύο λησμονημένα περιστατικά από τον βίο του Κανάρη, που αποτελούν χαρακτηριστικά δείγματα του ηρωισμού και της χριστιανικής αυταπαρνήσεώς του. Στις 4 Απριλίου 1822 η Βουλή των Ψαρών ανέθεσε στον Κ. Κανάρη και τον Κωνσταντίνο Νικόδημο την αποστολή να ταξιδέψουν μέχρι τη Χίο, στην οποία είχαν ήδη αποβιβασθεί οι Τουρκικές ορδές, και «να σώσουν με κάθε τρόπο τον Αλεξανδρή Βλαστό και τον γέροντα μαστρο – Σταμάτη, τον τεχνίτη της ναυπηγικής, που οι Ψαριανοί τους λογάριαζαν και τους δύο για ευεργέτες τους ». Ταυτόχρονα, είχαν ως στόχο τη διάσωση της μητέρας του Ψαριανού Εθνικού Ευεργέτη Ιωάννη Βαρβάκη. Κανάρης και Νικόδημος με μια ομάδα άλλων θαρραλέων Ψαριανών –  επιβαίνοντας στο ψαριανό πλοίο του Αναγνώστη Ανδρέα Παπά – έφθασαν στον κόλπο της Σιδηρούντας, που βρίσκεται στα δυτικά της Χίου. Εκεί βρέθηκαν μπροστά σε μεγάλο πλήθος απελπισμένων Χίων, που είχαν συγκεντρωθεί δίπλα στη θάλασσα, για να ξεφύγουν απ’ τις χατζάρες των αιμοδιψών πιστών του Ισλάμ. Κανάρης και Νικόδημος με αυτοθυσία έφθασαν μέχρι το χωριό Άγιος Γεώργιος Συκούσης, αλλά όταν πλησίασαν το είδαν καιόμενο και μην έχοντας κάτι να προσφέρουν γύρισαν στο πλοίο τους, το οποίο ξέχειλο από Χιώτες πρόσφυγες αναχώρησε για τα Ψαρά.

Σύντομα όμως επέστρεψαν και διέσχισαν σχεδόν όλο το νησί, με κατεύθυνση προς το νότο, στα Μαστιχοχώρια και συγκεκριμένα το χωριό της Καλλιμασιάς, όπου βρίσκεται η Μονή της Παναγίας της Πλακιδιωτίσσης. Εκεί εγκαταβίωνε ως μοναχή η Μαρία (Μαρού) Βαρβάκη, μητέρα του συντοπίτη τους Ι. Βαρβάκη, μεγάλου ευεργέτη των Ψαρών και γενικότερα όλης της Ελλάδος, ο οποίος συνέβαλε με μεγάλα χρηματικά ποσά στον Αγώνα του Έθνους. Παρά τους μύριους κινδύνους κατάφεραν να την εντοπίσουν και να την μεταφέρουν σώα στα Ψαρά, σώζοντάς την από βέβαιο θάνατο, αφού σε λίγες ημέρες οι Τούρκοι έσφαξαν όσες από τις μοναχές κατάφεραν να βρουν στη Μονή. Με ευγνωμοσύνη ο Ι. Βαρβάκης διηγιόταν το περιστατικό, λέγοντας: «τους αγαπητούς μου συμπατριώτες… πάντοτε θα ευγνωμονώ δια τον άθλον των να απαγάγουν κυριολεκτικώς μέσα από τα χέρια των Τούρκων την μητέρα μου… ».

Η έμπρακτη αγάπη προς τον πλησίον, που επεδείκνυε δια βίου ο Κ. Κανάρης, δεν περιορίσθηκε στην σωτηρία μόνο των προαναφερθέντων προσώπων, αλλά έλαμψε κυριολεκτικά κατά τις σφαγές της Χίου. Εκείνο τον φοβερό Απρίλιο του 1822 οι λυσσασμένες και φανατισμένες ορδές των πιστών του Ισλάμ ξεχύθηκαν σαν μανιασμένη θάλασσα πάνω στο νησί της Χίου. Οι γκιαούρηδες (= άπιστοι) Ρωμιοί έπρεπε να τιμωρηθούν παραδειγματικά, επειδή τόλμησαν να επαναστατήσουν. Ανελέητες σφαγές, εξανδραποδισμοί, πυρπολήσεις και κάθε είδους φρικαλεότητες, που θα έκαναν ακόμα και τους μεγαλύτερους εγκληματίες να χάσκουν σαστισμένοι, έλαβαν χώρα. Μέσα σ’ αυτόν τον ορυμαγδό ο Κ. Κανάρης με κίνδυνο της ζωής του ανέλαβε να επιβιβάσει στο πλοίο του και να μεταφέρει, διασώζοντάς τους, στα ελεύθερα Ψαρά, όσο περισσότερους Χίους μπόρεσε. Ας δούμε μια ιστορική μαρτυρία: Η Μαριγώ Σώτροπα, από το χωριό Λιθί στα Νοτιοδυτικά παράλια του νησιού, είχε αφηγηθεί στις αρχές του 20ου αιώνα: «λεν’ οι γεροντότεροι χωριανοί, πως ένας απ’ εκείνους που ήρκουνταν με πιο μεγάλη προθυμία για να παίρνουν τους ανθρώπους ήταν, λέει, κι εκείνος που ήκαψεν ύστερα των τούρκων φεργάδα μέσα στο λιμάνι της Χώρας, ο Κανάρης μαθές…».

Μέχρι τον Ιούνιο του 1822 ο Κανάρης είχε πάρει μέρος σε αρκετές ναυτικές επιχειρήσεις με Ψαριανά πλοία εναντίον του Τουρκικού στόλου (Μικρασιατικά παράλια, Σέριφος, Ψαρά, Πάτρα). Όταν λοιπόν ζήτησε ν’ αναλάβει τη ριψοκίνδυνη αποστολή στη Χίο, το αίτημά του αντιμετωπίστηκε με δυσπιστία και από κάποιους άλλους φθονερούς με περιφρόνηση. Ο ίδιος χωρίς χαιρεκακία, αλλά με συγκατάβαση και συγχωρητικότητα δικαιολογούσε τη στάση των συμπατριωτών του, λέγοντας τα εξής: «Δεν είχανε εμπιστοσύνη στο κουράγιο μου, καθόμουνα ήσυχος στο σπίτι μου, δεν ανακατευόμουνα στα μαλώματα, στους θορύβους. Οι πατριώτες μου δεν με θαρρούσαν άξιο να κουμαντάρω μπουρλότο. Στα Εικοσιδυό έλαβαν ανάγκη από μπουρλοτιέρη καπετάνιο. Τότε παρουσιάστηκα κι εγώ και τους φάνηκε παράξενο».

Με τη βοήθεια του Θεού επελέγη τελικά ο Κωνσταντίνος Κανάρης. Πήρε λοιπόν τους άνδρες, που θ’ αποτελούσαν το πλήρωμα του πυρπολικού του, και ξεκίνησαν για το ναό του Αγίου Νικολάου, για να λειτουργηθούν την 1η Ιουνίου. Εκεί, αφού άναψε κερί μπροστά στα εικονίσματα της Παναγίας και του Αγίου Νικολάου, πήρε την απόφαση που τον ανύψωσε στο επίπεδο του Μάρτυρα. Με πνεύμα αποφασιστικότητας και αυτοθυσίας είπε «Κωσταντή, θα πεθάνεις». Μια φράση που λες και ήταν βγαλμένη από κάποιο αρχαίο χριστιανικό Μαρτυρολόγιο. Αλλά ας μην ξεχνάμε ότι η Τουρκοκρατία υπήρξε και εκείνη περίοδος διωγμών και κόσμησε την Εκκλησία του Χριστού με στρατιά νεοφανών Αγίων, τους Νεομάρτυρες. Δεν είχαν περάσει πολλά χρόνια, όπου αντηχούσε το κήρυγμα του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού: «Ψυχή και Χριστός σας χρειάζεται, αυτά τα δύο. Κι όλος ο κόσμος να πέσει απάνω σας, δεν μπορεί να σας τα πάρει, εκτός κι αν τα δώσετε με το θέλημά σας».  Ο Χριστός άκουσε την απόφαση αυτή της αυτοθυσίας του Κωνσταντή, που ταυτόχρονα ήταν και παράκληση, και με τις μεσιτείες της Θεομήτορος και πάντων των Αγίων τού χάρισε μία δοξασμένη και υπέρλαμπρη νίκη, που μένει ακατάλυτη από τον χρόνο. «Τριάκοντα δυο εθελονταί μετέσχον της εκστρατείας ταύτης, πάντες μεταλαβόντες την πρωίαν των αχράντων μυστηρίων». Όλοι τους, με πρώτο τον Κανάρη, έφυγαν από το ναό κατά τον λόγο του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου: «ως λέοντες, πυρ πνέοντες».

Μέσα στο νυκτερινό σκοτάδι της 6ης προς 7ης Ιουνίου τα πυρπολικά του Κ. Κανάρη και Α. Πιπίνου γλίστρησαν αθόρυβα μεταξύ των πλοίων του τουρκικού στόλου, που ήταν αγκυροβολημένα ανοικτά του λιμένα της Χίου. Ανάμεσά τους ήταν και «η ναυαρχίς φέρουσα το χαρακτηριστικόν όνομα Μπουρλότα – σαϊμάζι (η καταφρονούσα τα πυρπολικά)». Η ναυαρχίδα ήταν ένα θηριώδες τρικάταρτο πολεμικό, με 84 πυροβόλα, διαταγμένα σε τρεις επάλληλες σειρές και από τις δυο πλευρές της. Για τους μουσουλμάνους εκείνο το βράδυ ήταν η 29η του ιερού τους μήνα Ραμαντάν και γιόρταζαν το Μπαϊράμ.¹⁸ Η ”καπιτάνα” ήταν κατάφωτη και ανυποψίαστη, ενώ το πλήρωμά της, από τον ναύαρχο Καρά Αλή έως τον τελευταίο ναύτη, ήταν παραδομένο σε κάθε είδους κραιπάλη, μηδέ της απαγορευμένης από το Κοράνιο οινοποσίας. Μόλις πλεύρισε το πυρπολικό την τουρκική ναυαρχίδα, φώναξε ο ανδρείος Κανάρης στους ναύτες του: «Τον σταυρόν σας και ρίξτε τους γάντζους» Αλλά ας αφήσουμε και το ημερολόγιο του Ψαριανού πλοίου «Φιλοκτήτης» να μας αφηγηθεί συνοπτικά τι συνέβη: «και εκλεχθέντες δύο καπετάνοι μπουρλοτιέριδες, ο Κωνσταντίνος Κανάρης Ψαριανός και ο Ανδρέας Πιπίνος Υδραίος και δύο πολεμικά πλοία να συνοδεύσουν αυτούς και φθάνοντας η νύκτα εκίνησαν με την βοήθειαν του σταυρού και πλησιάσας εις τον εχθρόν ο μεν Κωνσταντίνος Κανάρης το εκόλλησεν ευστόχως εις το τρίκροτον του στολάρχου Αλή Ζαδέ πασά και επυρπολήθη όπου και έγινεν ολοκαύτωμα ο ωμότατος στόλαρχος με πολλού αριθμού Βαρβάρων 7 του Ιουνίου».

Ο Άγγλος Τόμας Γκόρντον γράφει στο ιστορικό του έργο, Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως, ότι η ανατίναξη της Τουρκικής ναυαρχίδας από τον Κανάρη υπήρξε «ένα από τα πιο καταπληκτικά στρατιωτικά κατορθώματα που αναφέρει η ιστορία». Όμως ο γενναίος αυτός πατριώτης δεν άφησε λεπτό να τον θαμπώσει η λάμψη του θριάμβου του. Ούτε επέτρεψε στον εαυτό του να γεμίσει από αλαζονεία κι εγωισμό. Οι ζητωκραυγές και η θριαμβευτική υποδοχή, που του επεφύλαξαν οι Ψαριανοί συμπατριώτες του και οι πρόσφυγες Χίοι, που είχαν διασωθεί στα Ψαρά, δεν στάθηκαν ικανές να ρίξουν τον σπόρο της ματαιοδοξίας στην αγνή ψυχή του Κωνσταντή. Ταπεινός έφυγε, για να πετύχει τον άθλο αυτό, που φάνταζε ακατόρθωτος, και ταπεινός επέστρεψε. Η τόσο περιφρονημένη – ιδίως στις ημέρες μας – χριστιανική αρετή της ταπεινοφροσύνης ήταν για τον Κανάρη πολύτιμος πνευματικός θησαυρός, που δεν θα αντάλλασε για καμιά πρόσκαιρη δόξα και τιμή του μάταιου τούτου κόσμου. Εξάλλου ο ίδιος ποτέ δεν θεώρησε το ηρωικό αυτό κατόρθωμα μονάχα δικό του έργο. Αλλά έργο που πέτυχε με τη βοήθεια του Θεού. Έργο της θείας δίκης για τις φοβερές φρικαλεότητες που διέπραξαν τα φανατισμένα με μουσουλμανική μισαλλοδοξία Τουρκικά στίφη στη Χίο. «Φωτοχυσίαν θέλεις, θηρίο, να φωτοχυσία», κραύγασε ο Κανάρης προς τον διασκεδάζοντα με φωτοχυσίες θηριόμορφο και αιματοβαμμένο Καρά Αλή, για να τονίσει ότι ο πυρπολητικός δαυλός του γίνεται όργανο της θείας δικαιοσύνης.  Με αφοπλιστική ειλικρίνεια, που αποκάλυπτε μια άδολη και απονήρευτη ψυχή, μέχρι το τέλος της ζωής του ομολογούσε: «Μία δύναμις με άρπαξε από την λιτανεία πριν φύγουμε από τα Ψαρά για την Χίο. Μία δύναμις θεϊκή με γιγάντωσε… Αυτή η θεία δύναμις μου έδωσε θάρρος δια να φθάσω με το πυρπολικό μου στην Τουρκική Ναυαρχίδα… Οι Τούρκοι ήσαν τόσοι, ώστε, εάν έπτυον επάνω μας, θα μας έπνιγαν αναμφιβόλως. Αλλά ο Μεγαλοδύναμος Θεός δεν το επέτρεψε και μας έσωσε, διότι εγνώρισε την ψυχήν των δούλων του… Εις το όνομα του Κυρίου φώναξα εκείνη τη στιγμή. Έκανα τον Σταυρό μου και πήδηξα στη βάρκα. Οι φλόγες του πυρπολικού μεταδόθηκαν στην Ναυαρχίδα που τινάχθηκε στον αέρα και παρέσυρε στον θάνατο χιλιάδες Τούρκους…». 

Πρώτο μέλημα του Κανάρη μόλις επέστρεψε στα Ψαρά δεν ήταν να απολαύσει τους καρπούς του θριάμβου του ούτε να ξεκουραστεί, αλλά να ανηφορήσει ασκεπής προς την εκκλησία του Αγίου Νικολάου, ακολουθούμενος απ’ όλο τον πληθυσμό του νησιού, για να ευχαριστήσουν τον Θεό για το ανέλπιστο μέγεθος της επιτυχίας. Ο αυτόπτης μάρτυρας και συναγωνιστής του, ο Κωνσταντίνος Νικόδημος, αφηγείται: «τους υπεδέχθη εις τον αιγιαλόν ο λαός, ο κλήρος και οι ιερείς ενδεδυμένοι τας ιερατικάς των στολάς και τους συνόδευσαν εν παρατάξει εις τον ναόν του αγίου Νικολάου ένθα έψαλαν δοξολογίαν». Με την είσοδό του στο ναό ο λιονταρόκαρδος ήρωας ασπάσθηκε με ευλάβεια την εικόνα του προστάτη του Αγίου Νικολάου. Στη δοξολογία, που ξεκίνησε, προέστη ο επίσκοπος Μυρρίνης, Σωφρόνιος.  Η Μύρρινα ήταν μία από τις επισκοπές της Μητροπόλεως Εφέσου της Μικράς Ασίας. Ο Σωφρόνιος είχε εκδιωχθεί απ’ αυτήν από τους Τούρκους λόγω της Επαναστάσεως και υπήρξε ένας από τους δεκάδες αρχιερείς που έλαβαν ενεργό μέρος στον Αγώνα του Γένους για την απελευθέρωσή του. Θα ήταν παράλειψη να μην αναφέρουμε ότι ο επίσκοπος Σωφρόνιος διατηρούσε στενή φιλία με τον Κανάρη και «μεγάλως επέδρα επί της ψυχής αυτού». Πολλές φορές με τις ομιλίες του αναπτέρωνε το ηθικό και τόνωνε τον εθνικό ζήλο των ακροατών του στα Ψαρά, μεταξύ των οποίων δεν έλειπε και ο Κωνσταντής. Την ημέρα αυτή του πρώτου θριάμβου του φίλου του και πνευματικού παιδιού του, ο Σωφρόνιος με τρεμάμενα χέρια θα σκύψει και θα μεταλάβει «τον δούλο του Θεού Κωνσταντίνο εις άφεσιν αμαρτιών και εις ζωήν την αιώνιον», ο οποίος γονατιστός μπροστά στην Ωραία Πύλη δέχεται τον ίδιο τον Χριστό, τη Θεία Κοινωνία, βρέχοντας το ηλιοψημένο πρόσωπό του με άφθονα δάκρυα ευγνωμοσύνης: «εν πολλή κατανύξει μετέδωκεν (ο Σωφρόνιος) αυτώ γονυπετώς και κλαίοντι των αχράντων μυστηρίων».  

Και, όπως προείπαμε, ο Κανάρης ως προς την πίστη δεν ήταν η εξαίρεση, αλλά ο κανόνας μεταξύ των αγωνιστών του ’21. Το ίδιο θεοσεβές φρόνημα με τον Κανάρη είχαν και οι άλλοι κατά θάλασσαν αγωνιζόμενοι Έλληνες. Κάθε νίκη τους την απέδιδαν στον Θεό και ποτέ στον εαυτό τους και στις ικανότητές τους. Σε κοινή επιστολή τους οι Ψαριανοί πλοίαρχοι Κωνσταντίνος Κανάρης, Κωνσταντίνος Νικόδημος, Ανδρέας Κεφάλας και Νικόλαος Γιαννίτζης, γραμμένη ανοιχτά του Μεσολογγίου στις 17 Ιανουαρίου 1826 προς την Επιτροπή των Ψαρών στην Αίγινα, αναφέρουν μεταξύ άλλων τα εξής: «δοξάζοντες τον ύψιστον δια αυτήν την νίκην και παρακαλούντες οπού και τα όμοιά του να λάβουν την ιδίαν τύχην». Αλλά ας αφήσουμε αυτό να το τεκμηριώσει ακόμα μία από τις ιστορικές πηγές της εποχής εκείνης. Πρόκειται για το ημερολόγιο του Άγγλου φιλέλληνα James Emersov, όπου αναγράφει τα εξής: «Πίσω από το δωμάτιο του καπετάνιου υπάρχει ένα εκκλησάκι με πολλές εικόνες της Παναγίας και του Αγίου Νικολάου, μπροστά τους κρέμονται καντήλια. Αυτό δεν αποτελεί κάτι το ιδιαίτερο του πλοίου του Μιαούλη, που ονομάζεται «Άρης». Όλα τα πλοία του στόλου έχουν την Παναγία και το καντήλι τους, μπροστά στα οποία ο καπετάνιος και οι αξιωματικοί προσεύχονται από το βράδυ ως το πρωί. Επίσης στο ηλιοβασίλεμα κάνουν το γύρο της γέφυρας μ’ ένα θυμιατό, του οποίου κάθε άνδρας του πληρώματος αναπνέει τον αέρα κάνοντας ευλαβικά το σταυρό του και λέγοντας μια προσευχή στην Παναγία».

Η χριστιανική ψυχή του Κανάρη ήταν διαποτισμένη με τις αρετές της συγχωρήσεως και της ανιδιοτέλειας, όπως αυτό αποκαλύπτεται στα ακόλουθα ιστορικά γεγονότα: Το «Μινιστέριον των Ναυτικών» αμέσως μετά την ανατίναξη της ναυαρχίδας των 84 πυροβόλων του Ναυάρχου Καρά Αλή στη Χίο έκανε πρόταση στο Εκτελεστικό να δοθούν ως αναγνώριση του άθλου τους στον Κανάρη, στον Ανδρέα Πιπίνο και στα πληρώματά τους τιμητικό δίπλωμα και αργυρό παράσημο και παράλληλα να τους χορηγηθούν, ως υλική αμοιβή, γη από τα εθνικά κτήματα. Το Βουλευτικό όχι μόνο ενέκρινε την πρόταση, αλλά αύξησε και τις αμοιβές. Όμως ο φθόνος, η μικροπρέπεια, και η βραχεία μνήμη, που συνήθως έχουμε για τους ευεργέτες μας, τελικά πρυτάνευσαν – όπως συχνά συμβαίνει στον τόπο μας – και δεν τους δόθηκε απολύτως τίποτα, ούτε καν το χαρτί του τιμητικού διπλώματος.³³  Όμως ο Κανάρης ούτε μνησικάκησε, ούτε καταπτοήθηκε, αλλά συνέχισε τον αγώνα του με ακόμα μεγαλύτερη ορμή και θάρρος. Δυστυχώς όμως η ανθρώπινη κακία έπληξε και δεύτερη φορά την ψυχή του άδολου αυτού αγωνιστή. Είχε ήδη παρέλθει ο Ιούνιος του 1824 και στα ερειπωμένα από την τουρκική θηριωδία Ψαρά η μόνη που βάδιζε ήταν η Δόξα. Ο αγνός αυτός πατριώτης εκλιπαρούσε να δοθεί στην κατατρεγμένη και ξεσπιτωμένη οικογένειά του ένα άδειο σπίτι στο Ναύπλιο, για να στεγασθούν προσωρινά. Όμως η κυβέρνηση Κουντουριώτη αρνήθηκε, διότι η μικροψυχία και ο φθόνος τους τύφλωναν και νέκρωναν τη συνείδησή τους. Θα μπορούσε τότε ο Κανάρης να προτάξει τη μέριμνα για την επιβίωση της οικογένειάς του πριν από την αγάπη για την Πατρίδα. Θα μπορούσε να είχε εγκαταλείψει τον Αγώνα πικραμένος από την τόση αχαριστία και μια τέτοια προσβολή. Όμως ο Κανάρης είπε κατά το παράδειγμα του Ιησού Χριστού: «Πάτερ, άφες αυτοίς» (Λκ. 23, 34) και συγχώρησε αυτούς που ”σταύρωναν” εκείνον και την οικογένειά του. Το αίτημα της Κυριακής Προσευχής «ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών» (Μτθ. 6, 12) ήταν για τον Κωνσταντή όχι κάποια τυπικά λόγια μιας προσευχής, αλλά καθημερινός τρόπος ζωής. Έτσι ο Ψαριανός ήρωας δεν μνησικάκησε, αλλά πήρε πάλι το πυρπολικό, που ύστερα από μύρια προσκόμματα του έδωσε η κυβέρνηση, και ξαναχύθηκε στη θάλασσα να συνδράμει τον Εθνικό Αγώνα.

Σύμφωνα με τον Γάλλο αξιωματικό και φιλέλληνα Olivier Voutier³⁴, όταν στο Ναύπλιο το 1824 μια ομάδα Άγγλων αξιωματικών συναντήθηκαν με τον Κανάρη του εξέφρασαν την απορία τους πώς δεν είχε λάβει καμιά αμοιβή για τα κατορθώματά του, που είχαν ήδη προκαλέσει τον θαυμασμό σε Ευρώπη και Αμερική. Το ερώτημα του έδινε μια λαμπρή ευκαιρία να ακουστούν στο εξωτερικό τα παράπονά του για τις αδικίες που του έκανε η κυβέρνηση Κουντουριώτη. Όμως ο Κανάρης, που αγόγγυστα υπέμενε τον παραγκωνισμό του, δεν θέλησε να διασυρθεί το όνομα της Ελλάδος στους ξένους, για να βρει εκείνος το δίκιο του. Απάντησε λοιπόν: «Η Διοίκηση δεν μου έδωκε τίποτε γιατί τίποτε δεν θέλω. Έκαμα το χρέος μου και είμαι ευτυχισμένος γι’ αυτό». Η μεγαλοψυχία του κι ο πατριωτισμός του ήταν τόσος, ώστε να παραβλέπει το προσωπικό του δίκαιο μπροστά στο κοινό καλό. Τα κείμενα των Ευαγγελίων που άκουγε στην Εκκλησία και τα Συναξάρια των Αγίων και ιδίως αυτά των Νεομαρτύρων τον είχαν διδάξει να είναι μακρόθυμος και ανεξίκακος, να έχει υπομονή και ανιδιοτέλεια.

Η Ευαγγελική αρετή της αγάπης προς τον πλησίον, αγάπης που να φθάνει μέχρι αυτοθυσίας, όπως αυτή αποκαλύπτεται μεταξύ άλλων κειμένων της Αγίας Γραφής και στην Παραβολή του Κυρίου για τον Καλό Σαμαρείτη (Λκ.10,30 – 35), αυτή λοιπόν η αρετή χαρακτήριζε τον Κανάρη. Αποκαλυπτικό είναι το εξής γεγονός που διασώζεται στο ποίημα του Σπετσιώτη ποιητή Γεωργίου Στρατήγη, «Ματρόζος». Όταν στις 29 Οκτωβρίου 1822 ο ατρόμητος αυτός θαλασσομάχος κατόρθωσε ανοιχτά της Τενέδου να ανατινάξει μια Τουρκική φρεγάτα, την αντιναυαρχίδα «Ριάλα Γεμισί», κυνηγημένος από την Τουρκική αρμάδα λίγο έλειψε να σκοτωθεί. Με ηρωική αυτοθυσία ο Υδραίος Αλέξανδρος Ματρόζος (1795 – 1855) πλησιάζει με το πλοίο του τη βάρκα του Κανάρη, για να τον σώσει. Ενώ ο Ματρόζος τον παρακινεί ν’ ανέβει πρώτος στο πλοίο από την ανεμόσκαλα, η χριστιανική αγάπη, που πλημμυρίζει τα στήθη του ηρωικού τέκνου των Ψαρών, τον κάνει να σκεφθεί πρώτα την ασφάλεια του πληρώματός του και μετά τον εαυτό του. Η ποιητική πένα του Γεωργίου Στρατήγη βάζει το Ματρόζο να θυμίζει χρόνια μετά στον Κανάρη:

«Κάνω τιμόνι δεξιά… το φλογερό το χνώτο

του Τούρκου θα σε βούλιαζε, θυμάσαι; σου φωνάζω,

“Πρώτος απ’ όλους ν’ ανεβείς”, μα δεν μ’ ακούς κι αφήνεις

άλλους ν’ ανέβουν… έσκυψα κι απ’ τα μαλλιά σ’ αδράζω

και σ’ έσωσα και φύγαμε … μα δάκρυα βλέπω χύνεις ! …»

Πώς είναι δυνατόν το παράδειγμα του Κανάρη και του Ματρόζου να μην μας φέρει στο νου την εκλεκτή φράση του βιβλίου των Παροιμιών της Παλαιάς Διαθήκης «Αδελφός υπ’ αδελφού βοηθούμενος ως πόλις οχυρά και υψηλή και ισχύει δε ώσπερ τεθεμελιωμένον βασίλειον»;

Αξιοσημείωτη όμως είναι και η διαφορά ως προς την αντιμετώπιση των αλλοθρήσκων  ανάμεσα στον χριστιανό Κανάρη και στους μουσουλμάνους αντιπάλους του. Ο Κανάρης διαθέτοντας χριστιανικές ηθικές αρχές, ποτέ δεν έδειξε θρησκευτική μισαλλοδοξία και δεν έβλαψε αιχμάλωτο και άοπλο, σε όποιο φύλο ή ηλικία κι αν ανήκε αυτός. Για τον χαρακτήρα του θα αναφέρουμε δύο μόνο μαρτυρίες, και αυτές Ευρωπαίων και αλλοδόξων, για να είναι όσο το δυνατόν αμερόληπτες: Ο Γάλλος αξιωματικός του ναυτικού Le Ray τον αποκαλεί «η ειλικρινεστάτη και χρηστοτάτη των ψυχών», ενώ ο Γάλλος ναύαρχος Jurien de la Graviere γράφει ότι σε ολόκληρη τη νεότερη ιστορία «δεν θέλομεν ανεύρη φυσιογνωμίαν ευγενεστέραν της του Κανάρη».³⁷ Σε αντιδιαστολή η ωμότητα και η κυνικότητα των Οθωμανών, η οποία υπαγορεύεται από το ίδιο το Κοράνιο, αντικατοπτρίζεται με τον εναργέστερο τρόπο στο ακόλουθο απόσπασμα των Απομνημονευμάτων του σφαγέα της Χίου Βαχίτ Πασά: «Το Πεν Νασαρά εδάφιον του κορανίου, όπου διατάττεται… εις τους πιστούς ίνα καταστρέψουσιν τους γκιαούρους… και η ανταμοιβή άνωθι είναι ο Παράδεισος… όπου θέλουσιν οι γκιαουροτόμοι πιστοί χαίρει αιωνίως… αυτά πάντα και άλλα σωτήρια παρόμοια εδάφια… εφύλαττον εν τη μνήμη μου καρπόν μακράς μελέτης». (συνεπώς διαπίστωσα εξ αυτών) «ότι η αποτομή ξύλου και λάρυγγος ανθρωπίνου διαφέρουσιν, αλλ’ όχι εν περιπτώσει λάρυγγος γκιαουρικού, κατωτέρω δε ο σοφός νομολόγος (ο Ιμάμης Σερχουσνή) σχολιάζει τον ιερόν τούτον κανόνα, ότι η εξόντωσις ενός απίστου γκιαούρου αποστάτου είναι παρά τω ισλάμη ίση ως και η εξόντωσις δένδρου ή βοτάνης».

Ο Θεός όμως επιτρέπει και τις δοκιμασίες, έτσι ώστε ν’ αποκαλύπτονται τόσο η αληθινή και σταθερή πίστη, όσο και η επιφανειακή και προσποιητή πίστη. Ο Κανάρης ευλογούσε το Άγιο όνομα του Θεού και στις επιτυχίες και στις αποτυχίες. Η αγάπη του για τον Χριστό δεν είχε ίχνος ιδιοτέλειας. Αν και ολιγογράμματος, κατανοούσε βιωματικά αυτό που διδάσκουν οι Πατέρες της Εκκλησίας, ότι τον Θεό πρέπει να τον αγαπούμε όπως το παιδί τον πατέρα του. Ούτε να τον υπακούμε από φόβο για να μην μας τιμωρήσει, ούτε να κάνουμε το θέλημα του Θεού για να μας επιβραβεύει με ανταλλάγματα. Ο Κανάρης στις 8 Αυγούστου του 1825 απέτυχε στο παράτολμο σχέδιό του να κάψει τον Αιγυπτιακό στόλο του Μωχάμετ Άλη μέσα στο λιμάνι της Αλέξάνδρειας, επίσης στις 3 Δεκεμβρίου του 1827 «εξ αντιπνοίας του ανέμου» δεν κατορθώνει να πυρπολήσει τα Τουρκικά μεταγωγικά στην Κρήνη της Μικράς Ασίας. Όμως ούτε η πίστη του κλονιζόταν ούτε παραπονιόταν όποτε δεν είχε τη Θεία συνδρομή. Αλλά ούτε και σε μεγαλύτερα δεινά όταν βρέθηκε, όπως η καταστροφή από τους Τούρκους της ιδιαίτερης πατρίδας του το 1824, αλλά ούτε και ο βίαιος θάνατος τριών αγοριών του στάθηκαν ικανά να επηρεάσουν έστω και στο ελάχιστο την αφοσίωσή του στον Παντοκράτορα Κύριο. Ο Κανάρης σ’ όλες αυτές τις περιπτώσεις εφάρμοσε τον ασκητικό λόγο του Αββά Ισαάκ του Σύρου: «Οι θλίψεις και οι στεναχώριες αντιμετωπίζονται με υπομονή και ελπίδα στο Θεό».

Αλλά και υπόδειγμα τιμιότητας υπήρξε ο θρυλικός αυτός θαλασσομάχος. Μετά την αποτυχημένη επιχείρηση στο λιμάνι της Αλεξάνδρειας, στο μακρύ ταξίδι της επιστροφής προς την Πατρίδα τελείωσαν στο πλοίο του τα τρόφιμα και το νερό. Τυχαία διασταυρώθηκαν μ’ ένα εμπορικό πλοίο με αυστριακή σημαία, το οποίο ακινητοποιούν. Ο Κανάρης λέει στον καπετάνιο για τα τρόφιμα που θέλοντας και μη τους έδωσε: «Δεν έχω χρήματα να σε πληρώσω τώρα, γράψε σ’ ένα χαρτί πόσο αξίζουν και φέρε το να το υπογράψω». «Όμως εσείς δεν έχετε Έθνος» του λέει ειρωνικά ο ξένος καπετάνιος. Με ακράδαντη βεβαιότητα στη συνδρομή του Χριστού και της Παναγίας ο Κανάρης του απάντησε με βροντερή φωνή: «Αν δεν έχουμε Έθνος θα κάνουμε».⁴¹ Μετά την απελευθέρωση, όταν έγινε Πρωθυπουργός, εξόφλησε όλο το χρέος χωρίς καμία πρόφαση, κρατώντας την παλιά του υπόσχεση και εφαρμόζοντας ως γνήσιος Χριστιανός την προτροπή του Κυρίου: «Έστω δε ο λόγος υμών ναι ναι, ου ου». (Μτθ. 5, 37) Το ναι σας πρέπει να είναι ναι και το όχι, όχι. Το τόνισε δε αυτό, λέγοντας στον έκθαμβο Αυστριακό καπετάνιο: «Βλέπεις , πλοίαρχε μου, πως εμείς οι Έλληνες ότι λέμε το κάνομε!». 

Το ταπεινό του φρόνημα, η απλότητά του και η έλλειψη ίχνους εγωισμού και επάρσεως υπήρξαν παροιμιώδη χαρακτηριστικά της προσωπικότητας του Κανάρη, που προσιδιάζουν μόνο σε χαρακτήρες, που έχουν ζυμωθεί με χριστιανικά βιώματα, τα οποία απορρέουν από τα ευαγγελικά και συναξαριστικά κείμενα. Το να είσαι ένας καθημερινός άνθρωπος και να ζεις μια ζωή, που δεν ξεφεύγει από τον συνηθισμένο μέσο όρο και να παλεύεις με τον εγωισμό και να τον νικάς είναι κάτι το αξιέπαινο και μία από τις βασικές αρετές. Αλλά το να έχεις επιτύχει ηρωισμούς, να κατέχεις ύπατα αξιώματα, να επαινείσαι και να σου πλέκουν διθυράμβους, όσο ακόμα είσαι εν ζωή, κι εσύ να έχεις την απλότητα ενός μικρού παιδιού κατά την προτροπή του Κυρίου μας (Μκ. 10,15), αυτό σίγουρα αποτελεί απόδειξη αγνής ψυχής, που ανεβαίνει με επιτυχία στην κλίμακα των αρετών. Και δεν ήταν ότι έλειψαν από τον Κανάρη οι αφορμές για να παρασυρθεί σε αλαζονική συμπεριφορά. Αντιθέτως αυτές ήταν πάμπολλες. Ας σταχυολογήσουμε ενδεικτικά μερικές μόνο από αυτές: Για πόσους άραγε αγωνιστές του ’21 κατά τη διάρκεια του Αγώνα γράφθηκαν στην Ευρώπη βιογραφίες, όπως του Κανάρη στη Γερμανική γλώσσα⁴³  από τον Zinkeisen; Το Εκτελεστικό από το Ναύπλιο στις 10 Αυγούστου 1824 σε έγγραφό του «Προς τους ανδρείους Πυρπολιστάς του Ελληνικού Στόλου» απευθυνόμενο σε εκείνον και τους “συναδέλφους” του διακηρύττει: «Δίκαιον έχει η Πατρίς να σας ονομάζει Σωτήρας της …». Τον Ιούνιο του 1825 ο Euqene Villeneuve, Γάλλος φιλέλληνας, καταγράφει στο ημερολόγιό του, που δημοσίευσε το επόμενο έτος, τα εξής για τον Κανάρη: «Είχα την τιμή να δειπνίσω με τον Κανάρη, τον καταστροφέα του τουρκικού ναυτικού… ατρόμητος ναυτικός… Η φυσιογνωμία του επιβλητική. Το βάδισμά του αγέρωχο και στα μάτια του λάμπει το θάρρος που του δίνει πνοή για την ελευθερία της αγαπημένης του πατρίδας».⁴⁵ Ο Γάλλος ναύαρχος Jurien de la Graviere επαινώντας τον, μας διασώζει την αίσθηση του φόβου, που δημιουργούσε και μόνο το άκουσμα του ονόματος του Κανάρη στους εχθρούς: «Ο Κανάρης μόνος ήτο αλάνθαστος εν τω είδει τούτω της επιθέσεως^. ήρως άξιος των παλμών της καρδίας των ποιητών, ναύτης ον ουδείς θαλασσινός θέλει αποκάμη θαυμάζων. Ο Κανάρης εντός έξ μόλις μηνών κατέστρεψε δύο πλοία της γραμμής και κατεπόντισεν υπέρ τους τρισχιλίους άνδρας.  Ήρκει μόνον να ακουσθή το όνομά του, όπως ολόκληροι στόλοι τραπώσιν εις φυγήν».

Ο ακάματος Κανάρης συνέχισε τον αγώνα στη θάλασσα και μετά την επίτευξη της Εθνικής Ανεξαρτησίας, αυτή τη φορά κατά των πειρατών του Αιγαίου, ιδίως στην περιοχή των Σποράδων και του Αγίου Όρους. Ο Κωνσταντίνος Κανάρης ανέλαβε αρκετές φορές υπουργός και Πρωθυπουργός και επί βασιλείας Όθωνα και Γεωργίου Α΄ , ασκώντας τα καθήκοντά του με συνέπεια, ήθος και βλέποντας το αξίωμά του όχι ως εξουσία, αλλά ως διακόνημα με την έννοια που έχει ο όρος στο Χριστιανισμό, δηλαδή της ανιδιοτελούς προσφοράς προς τον πλησίον. Προσηνής και καταδεκτικός στάθηκε προς όλους και ιδίως τους παλαιούς συναγωνιστές του, πρόθυμος να τους συνδράμει σε ό,τι μπορούσε χωρίς να επιτρέψει στη θέση που κατείχε να θολώσει τη μνήμη του και να αμβλύνει την ανθρωπιά του. Μεταξύ των πολλών ιστορικών αποδείξεων ας αναφέρουμε το εξής: Το 1865 χορήγησε πιστοποιητικά συμμετοχής στον Αγώνα της Ανεξαρτησίας στις οικογένειες των Κυπρίων αγωνιστών Κωνσταντίνου Κυπριώτη και του γιου του Γεωργίου Κυπριώτη, που πνίγηκαν εκτελώντας το καθήκον τους προς την Πατρίδα. Το ίδιο πιστοποιητικό χορήγησε και στον συμπολεμιστή του Π. Καλαφάτη, καθώς και σε άλλους αγωνιστές.

Η ανιδιοτέλειά του και η αφιλοχρηματία του, που αποτελούν βασικές χριστιανικές αρετές, αποκαλύφθηκαν για μια ακόμα φορά, όταν το 1861του προτάθηκε να λάβει τιμητική σύνταξη δώδεκα χιλιάδων δραχμών, την οποία όμως αρνήθηκε να δεχθεί. Αν και κανείς δεν θα μπορούσε να τον κατηγορήσει γι’ αυτήν, ύστερα από την ηρωική συμμετοχή του στον αγώνα της εθνικής ανεξαρτησίας, ο ίδιος εθελούσια την αποποιήθηκε. Όχι γιατί δεν είχε την ανάγκη αυτών των χρημάτων, αλλά γιατί είχε χριστιανικό ήθος, που δεν του επέτρεπε να φερθεί εγωιστικά και να επιβαρύνει οικονομικά το φτωχό νεοσύστατο ελληνικό κράτος. Η δε ανυπόκριτη αρετή της ταπεινώσεως που τον διέκρινε, όπως ήδη αναφέραμε, δεν τον άφηνε ούτε στιγμή να αποδεχθεί ότι ο Κωνσταντής προσέφερε κάτι περισσότερο από τους άλλους αγωνιστές της παλιγγενεσίας. Αφού λοιπόν τα πληρώματα των πυρπολικών και οι άλλοι πολεμήσαντες σε θάλασσα και στεριά δεν είχαν λάβει τέτοια σύνταξη, πώς ήταν δυνατό εκείνος να την αποδεχθεί; Πώς να μην τον συγκρίνουμε με τον Μέγα Αλέξανδρο που, όταν του προσφέρθηκε στην έρημο της Γεδρωσίας ένα κράνος γεμάτο με νερό, το αρνήθηκε για να συμμερισθεί τη δίψα των στρατιωτών του. Και πράγματι μαρτυρείται ιστορικά ότι ο Κανάρης τον είχε ως πρότυπό του. Νεαρός ακόμα με τα λίγα γράμματα που είχε μάθει, την ώρα της ανάπαυσης στα προεπαναστατικά ταξίδια που έκανε, βάλθηκε να διαβάσει και εκείνος, όπως οι περισσότεροι Έλληνες της Τουρκοκρατίας τη «φυλλάδα του Μεγαλέξαντρου, πούχε μισολειώσει από το πολύ ξεφύλισμα και το σάλιο…»  Τόσο πολύ συγκινούνταν και θαύμαζε το μεγαλείο και την ανδρεία των αρχαίων Ελλήνων που «εις την ανάγνωσιν έτρεχαν δάκρυα, βρύση οι οφθαλμοί του» Ευτυχώς γι’ αυτόν και δυστυχώς για μας που δεν ζει στις ημέρες μας ν’ ακούσει από κάποιους από τους νεοέλληνες, για την ελευθερία των οποίων αγωνίσθηκε, να υποστηρίζουν με ύφος χιλίων σοφών ότι ο Μέγας Αλέξανδρος και η Μακεδονία δεν ανήκουν στον Ελληνισμό.

Ο θρυλικός Ψαριανός ναυμάχος ποτέ δε χρησιμοποίησε τα αξιώματα του Υποναυάρχου, του Γερουσιαστή, του Υπουργού και του Πρωθυπουργού με τα οποία τον τίμησε το ελευθερωμένο Ελληνικό κράτος, ούτε για την προσωπική του προβολή, ούτε για να ωφεληθεί οικονομικά. Ο ίδιος ήταν απογοητευμένος από την φιλοχρηματία και την φιλαρχία, που άρχισε να μαστίζει ολοένα και περισσότερο τους νεοαπελευθερωθέντες Έλληνες, γι’ αυτό κάποτε είπε, ότι τα χρόνια του Αγώνα «μιλούσαν οι καρδιές, τώρα μιλούν τα χρήματα».  Τα προς το ζην του εαυτού του και της πολύτεκνης οικογένειάς του τα εξασφάλιζε με τιμιότητα ζώντας λιτά σ’ ένα απλό σπίτι στη νέα πρωτεύουσα του Ελληνικού κράτους, την Αθήνα, στην περιοχή της Κυψέλης, οδός Κυψέλης 56. Γαλούχησαν εκείνος και η άξια σύζυγός του, Δέσποινα, τα επτά παιδιά τους με τις ελληνοχριστιανικές αξίες και παραδόσεις. (Φωτό. Είναι ο μοναδικός ήρωας του 1821 σε φωτογραφία)

Αλλά και υπόδειγμα φιλανθρωπίας υπήρξε. Οι εντολές του Ευαγγελίου για ανιδιοτελή και απλόχερη αγάπη προς τον συνάνθρωπο δεν ήταν για τον Κανάρη ωραία λόγια, που ακούμε, αλλά δεν εφαρμόζουμε. Αν και πολύτεκνος ο ίδιος, μιμήθηκε τη χήρα γυναίκα, που από το υστέρημά της έριξε το δίλεπτο στο ταμείο του Ναού και γι’ αυτό επαινέθηκε από τον Χριστό (Μκ. 12,41 – 44). Μεταξύ λοιπόν των γνωστών αγαθοεργιών του αξίζει ν’ αναφέρουμε την ακόλουθη: Υποστήριξε και ενίσχυσε οικονομικά στις θεολογικές σπουδές του ένα φτωχό παιδί, τον Γεώργιο Λαμπάκη (1854 – 1914), ο οποίος αναδείχθηκε λαμπρός μελετητής της Χριστιανικής Αρχαιολογίας, ιδρύοντας την πρώτη συλλογή Βυζαντινών κειμηλίων, απόγονος της οποίας είναι σήμερα το Βυζαντινό Μουσείο Αθηνών.

Στο σπίτι του ο Κανάρης αποτραβηγμένος στα γεράματά του «ωσεί ελαία κατάκαρπος» κατά τον Ψαλμικό στίχο, δεχόταν πάμπολλες επισκέψεις γνωστών και αγνώστων, που έρχονταν να υποβάλουν τον σεβασμό τους στον ζωντανό αυτόν θρύλο της Παλιγγενεσίας και παράλληλα τον καθ’ όλα άξιο του τιμημένου ονόματος Χριστιανός. Παρότι οι επισκέπτες του με επιμονή του ζητούσαν να αφηγηθεί τα κατορθώματά του, ο ίδιος το απέφευγε. Ήταν τόσο σεμνός και ταπεινός όσο και σώφρονας και ανεπιτήδευτος. Με συστολή μικρού παιδιού άκουγε τους επαίνους των άλλων και απέφευγε να περιαυτολογεί και να προβάλει το εθνικό του έργο. Πολύτιμη σ΄ αυτό το σημείο είναι η μαρτυρία της Σουηδής Fredrika Bremer, η οποία επισκέφθηκε τον Κανάρη και τη σύζυγό του στο σπίτι τους στην Κυψέλη στις 15 Δεκεμβρίου 1859. Στα κολακευτικά λόγια της ο Κανάρης απάντησε, λέγοντας ότι: «ευχαριστούσε το Θεό, ο οποίος επέτρεψε ένας ασήμαντος ναύτης από ένα από τα μικρότερα ελληνικά νησιά, να κάνει κάτι για την πατρίδα του, το οποίο ξύπνησε τη συμπάθεια για τον αγώνα τους για ελευθερία σε χώρες τόσο μακρινές». Η γεμάτη μετριοφροσύνη απάντηση του Κανάρη εξέπληξε ευχάριστα τη Σουηδή επισκέπτριά του. 

Ιδιαίτερη ευλάβεια και αγάπη επεδείκνυε σε όλη του τη ζωή ο μεγάλος πυρπολητής, εκτός από τον Άγιο Νικόλαο, που προαναφέραμε, και προς τους Αγίους Αποστόλους, τους οποίους θεωρούσε τους κατ’ εξοχήν προστάτες Αγίους του. Σε σχετική ομιλία του το 1922 ο Πρόεδρος της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας, Κωνσταντίνος Ν. Ράδος⁵³, «ανέλκυσε» απ’ τα βάθη της ιστορικής λήθης την πληροφορία ότι ο Κανάρης κατά την πυρπόληση της τουρκικής ναυαρχίδας του Καρά Αλή, ανοιχτά της Χίου το 1822, έφερε μαζί του λάβαρο, στο οποίο απεικονίζονταν οι Άγιοι Απόστολοι. Προκειμένου να ευοδωθεί ο σκοπός του και να διαφυλαχθεί σώο το πλήρωμα του πυρπολικού, έκανε τάμα εκείνο το βράδυ ο πυρπολητής προς την Παναγία ότι θα κτίσει ναό στο όνομα των Αγίων Αποστόλων, όταν ο Υιός της ευδοκήσει την απελευθέρωση της Ελλάδος. Το λάβαρο αυτό το είχε πάντοτε μαζί του σε όλες τις καταδρομικές επιθέσεις με πυρπολικά, που έκανε μέχρι και το τέλος του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα. Και παρότι είχε καεί το μισό και το υπόλοιπο ήταν διάτρητο από τις εχθρικές σφαίρες, εκείνος όμως το διατηρούσε με σεβασμό στην οικία του. Τον Αύγουστο του 1873 αξιώθηκε να εκπληρώσει το τάμα του προς τους Αγίους Αποστόλους οικοδομώντας μέσα στο κτήμα του στην Κυψέλη μικρό ορθογώνιο καμαροσκέπαστο ναό προς τιμήν τους. Τότε το ιερό αυτό λάβαρο το εναπόθεσε με σεβασμό πάνω στην Αγία Τράπεζα του ναού, όπου παρέμεινε μέχρι το 1912. Τότε φυλάχθηκε στο σπίτι της εγγονής του Κανάρη Αθ. Γεωργιάδου. Η τελευταία πληροφορία που υπάρχει για την ύπαρξή του είναι στις 12 Ιουνίου 1922, οπότε ο Κωνσταντίνος Ν. Ράδος στα πλαίσια της προαναφερθείσας ομιλίας του το επέδειξε στο ακροατήριό του. Από τότε αγνοείται το που βρίσκεται.  Το γιατί ο Κανάρης μεταξύ τόσων Αγίων, τιμούσε περισσότερο τους μαθητές του Κυρίου, την απάντηση μας την έδωσε επίσης ο Κωνσταντίνος Ράδος επισημαίνοντας ότι η οικογένειά του διατηρούσε ως κτητορικό μικρό ναό των Αγίων Αποστόλων στο Φτελιό των Ψαρών. Συνεπώς ο Κωνσταντής από μικρό παιδί είχε συνδεθεί και αγαπήσει τους «αλιείς της οικουμένης». Αλλά, ας μη ξεχνάμε ότι το βαπτιστικό του ήταν Κωνσταντίνος και πιθανότατα θα είχε ακούσει ότι ο Άγιος Κωνσταντίνος είχε κατασκευάσει λάβαρο με τον Σταυρό και το Χριστόγραμμα προτού ριχθεί στη μάχη εναντίον του ειδωλολάτρη Μαξέντιου το 312. Ίσως λοιπόν να θέλησε να τον μιμηθεί, έχοντας μαζί του χριστιανικό λάβαρο, για να έχει την ευλογία κι αυτού του Αγίου. Αν και δικός μας αυτός ο συλλογισμός, χωρίς να μαρτυρείται από κάποια ιστορική πηγή, δεν αποκλείεται όμως να ευσταθεί.

Πραγματικό ξεχείλισμα της αγάπης του Κανάρη για την Ορθοδοξία υπήρξε η ανέγερση του ναού των Αγίων Αποστόλων στην οδό Ζακύνθου, όπως ήδη προαναφέραμε. Ο ναός αυτός σώζεται έως και σήμερα – έστω και ανακατασκευασμένος – καθώς και αντίγραφο του στασιδίου, στο οποίο ταχτικά καθόταν ο ίδιος, ως φιλακόλουθος που ήταν. Κατά τον Αλέξανδρο Μωραϊτίδη σ΄ αυτόν τον ναΐσκο «παρηκολούθει τακτικότατα τας ιεράς ακολουθίας της Εκκλησίας… Πιστός εις την Πατρίδα. Πιστός και εις την Εκκλησίαν της Πατρίδος… Γενόμενος παράδειγμα αξιομίμητον εις τον Ελληνικόν Λαόν…» Αποτελούσε  δε ο ναός αυτός ένα «αντίδωρο», ένα ευχαριστώ προς τον Κύριο, του Κωνσταντίνου Κανάρη και για τους θριάμβους και για τις ήττες, και για τα ευχάριστα και για τα δυσάρεστα. Όπως τα τελευταία λόγια του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου υπήρξαν «Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν», μ’ αυτόν τον τρόπο θέλησε και ο Κωνσταντής να αφήσει τη δική του πνευματική παρακαταθήκη.

Όλη η ζωή του είχε ως κέντρο το Θεό και στήριγμα την Εκκλησία. Αυτήν λοιπόν μας άφησε ως φάρο, για να φωτίζει τις επερχόμενες γενιές των Ελλήνων.

ΤΟΜΕΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΕΛΑΣΥΝ